Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit, Actus tragicus (BWV 106) – jedna z najwcześniejszych kantat sakralnych Johanna Sebastiana Bacha, napisana w 1707[1][2] lub 1708 w Mühlhausen, prawdopodobnie z okazji pogrzebu. Charakterystyczne dla wczesnego okresu twórczości płynne przejścia między poszczególnymi częściami, bez recytatywów.

Części kantaty[edytuj | edytuj kod]

  1. Sonatina
    1. Chór Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit
    2. Arioso (tenor) Ach, Herr, lehre uns bedenken
    3. Aria (bas) Bestelle dein Haus
    4. Chór Es ist der alte Bund
    1. Aria (alt) In deine Hände befehl ich meinen Geist
    2. Arioso i chorał (bas i alt) Heute wirst du mit mir im Paradies sein
  4. Chorał Glorie, Lob, Ehr und Herrlichkeit

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Karol Medňanský, Znaczenie liczb w kantacie Jana Sebastiana Bacha "Gottes Zeit ist die allerbeste Ziet (Actus tragicus) BWV 106, „Wartości w muzyce”, 6, 2014, s. 102–116.
  2. ↑ Bach Johann Sebastian, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-05-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gottes_Zeit_ist_die_allerbeste_Zeit&oldid=60995831”