Girolamo Grimaldi (zm. 1733) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1674 |
Data śmierci | 18 listopada 1733 |
Miejsce pochówku | |
Nuncjusz apostolski w Polsce | |
Okres sprawowania | 1712–1721 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | 7 kwietnia 1709 |
Nominacja biskupia | 5 października 1712 |
Sakra biskupia | 9 kwietnia 1713 |
Kreacja kardynalska | 2 października 1730 |
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 9 kwietnia 1713 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
|
Girolamo Grimaldi (ur. 15 listopada 1674 w Genui, zm. 18 listopada 1733) – opat Santa Maria, arcybiskup Edessy, dyplomata watykański i kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]7 kwietnia 1709 otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1706–1712 internuncjusz apostolski w Brukseli. 5 października 1712 mianowany arcybiskupem tytularnym Edessa in Osrhoënew. 30 grudnia 1712 mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce. 9 kwietnia 1713 przyjął sakrę biskupią z rąk Philippe Ehrard Van der Noot biskupa Gandawy. Od 1721 nuncjusz apostolski w Wiedniu. Od roku 1730 kardynał.