Giovanni Lanfranco – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giovanni Lanfranco
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1582 ; Terenzo k. Parmy
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1647 ; Rzym
Narodowość	włoska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	barok
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Lanfranco, zw. także Giovanni di Stefano (ur. 26 stycznia 1582 w Terenzo k. Parmy, zm. 30 listopada 1647 w Rzymie) – włoski malarz i rysownik okresu baroku.

Był uczniem Agostina Carracciego i Guida Reniego. Działał w Rzymie, Neapolu (1634-46), Parmie i Bolonii. Zasłynął jako twórca momumentalnych iluzjonistycznych malowideł sklepiennych i kopułowych (m.in. w kościołach Sant'Andrea della Valle w Rzymie i San Martino w Neapolu) oraz obrazów ołtarzowych. Malował też sceny mitologiczne i historyczne. Współpracował z Annibale Carraccim przy dekoracji Palazzo Farnese w Rzymie. Tworzył pod wpływem Caravaggia, Paola Veronesego i Correggia. Jego malarstwo cechują silne efekty światłocieniowe oraz dramatyczne napięcie akcji.

Wywarł wpływ na takich malarzy, jak Anastasio Fontebuoni (1571–1626), Francesco Cozza (1605-1682), Giacinto Brandi (1621-1691) oraz Simon Vouet i François Perrier (1590-1650).

Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]

Cudowne rozmnożenie chleba i ryb - 1620-23, 229 x 426 cm, Narodowa Galeria Irlandii, Dublin
Ekstaza św. Małgorzaty z Cortony - 1622, 230 x 185 cm, Galleria Palatina, Florencja
Hagar na pustyni - 138 x 159 cm, Luwr, Paryż
Św. Karol Boromeusz - 1617-18, 182 x 118 cm, Gemäldegalerie, Berlin
Madonna z Dzieciątkiem i świętymi - 1622-23, 220 x 128 cm, Kunsthistorisches Museum, Wiedeń
Prorok Eliasz na pustyni budzony przez anioła - 1625, 212 x 230 cm, Rijksmuseum, Amsterdam
Rzymska naumachia - ok. 1634, 181 x 363 cm, Prado, Madryt
Św. Cecylia z aniołem - 1617-18, 87,5 x 108 cm, National Gallery of Art, Waszyngton
Św. Urszula z towarzyszkami - 1622, 209 x 138 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
Uczta gladiatorów - ok. 1634, 232 x 355 cm, Prado, Madryt
Triumf cesarza w Rzymie - ok. 1634, 230 x 332 cm, Prado, Madryt
Wenus grająca na harfie (Alegoria muzyki) - 1630-34, 214 x 150 cm, Galleria Nazionale d’Arte Antica, Rzym
Wniebowzięcie Marii Magdaleny - ok. 1616, 109 x 78 cm, Museo di Capodimonte, Neapol
Wróżbici rzymscy - ok. 1634, 181 x 362 cm, Prado, Madryt
Zbawieni duszy - 1613, Museo di Capodimonte, Neapol
Zwiastowanie - 1610-30, 74 x 54 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Barok, AlbertA. Rovira (red.), MariaM. Mach (tłum.), Łódź: Galaktyka, 1999, ISBN 83-87914-03-7, OCLC 830299699 .
Maria Jacniacka, Lanfranco Giovanni, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 10, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 2004, ISBN 83-7306-195-9.
Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3.
Sztuka świata, t. 13, Leksykon L-Z, Warszawa: Arkady, 2000, ISBN 83-213-4135-7.