Giennadij Bratczikow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giennadij Bratczikow
Геннадий Иванович Братчиков
major major
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1914
Michiejewka w Kraju Permskim

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1944
gmina Bieżuń

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Giennadij Iwanowicz Bratczikow (ros. Геннадий Иванович Братчиков, ur. 25 lutego?/10 marca 1914 we wsi Michiejewka w Kraju Permskim, zm. 10 grudnia 1944 w gminie Bieżuń) – radziecki wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci ojca w 1919 wraz z matką przeniósł się do miejscowości Usolje (obecnie miasto w Kraju Permskim), a później do Bierieznik, gdzie do 1932 skończył 9 klas szkoły. Od listopada 1932 służył w Armii Czerwonej, w 1936 ukończył leningradzką szkołę wojskową i został skierowany do Zabajkala, w 1939 brał udział w bitwie nad Chałchin-Goł, od 1940 należał do WKP(b). W maju 1941 rozpoczął studia w Akademii Wojskowej im. Frunzego, ewakuowanej wkrótce do Taszkentu, w czerwcu 1942 został skierowany na front, pracował w sztabie 63 Armii, później w 1 Armii Gwardii i 3 Armii Gwardii, walczył w bitwie pod Stalingradem. Od 1943 pracował w sztabie Frontu Centralnego, potem Białoruskiego i 1 Białoruskiego, dowodził grupami zwiadowczymi sztabów frontów, wypełniającymi zadania specjalne za linią frontu. Jego grupy działały m.in. w rejonie Homla, Baranowicz, Wołkowyska, Słonimia, Berezy i Różan, a później Mławy, Płońska i Rypina. Miał stopień majora. W październiku 1944 został przedstawiony do odznaczenia tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Zginął w walce w powiecie żuromińskim. Został pochowany w Bieżuniu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]