Gianmarco Tamberi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gianmarco Tamberi

Gianmarco Tamberi (2016)
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1992 Civitanova Marche
Wzrost	192 cm
Informacje klubowe
Klub	G.A. Fiamme Gialle
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Tokio 2020 lekkoatletyka (skok wzwyż) Mistrzostwa świata złoto Budapeszt 2023 skok wzwyż Halowe mistrzostwa świata złoto Portland 2016 skok wzwyż brąz Belgrad 2022 skok wzwyż Mistrzostwa Europy złoto Amsterdam 2016 skok wzwyż złoto Monachium 2022 skok wzwyż Halowe mistrzostwa Europy złoto Glasgow 2019 skok wzwyż srebro Toruń 2021 skok wzwyż Igrzyska europejskie złoto Kraków 2023 skok wzwyż Mistrzostwa Europy juniorów brąz Tallinn 2011 skok wzwyż
Multimedia w Wikimedia Commons

Gianmarco Tamberi (ur. 1 czerwca 1992 w Civitanova Marche) – włoski lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż.

Na eliminacjach kończył udział w mistrzostwach świata juniorów młodszych (2009) oraz mistrzostwach świata juniorów (2010). W 2011 sięgnął w Tallinnie po brązowy medal mistrzostw Europy juniorów. W 2013 zajął 5. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu. Ósmy zawodnik mistrzostw świata w Pekinie (2015). W 2016 został w Portland halowym mistrzem świata, a kilka miesięcy później triumfował na mistrzostwach Europy w Amsterdamie. Z powodu kontuzji kostki nie mógł wziąć udziału w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro^[1].

Zdobył złoty medal halowych mistrzostw Europy w 2019 w Glasgow. Na igrzyskach olimpijskich w Tokio (2020) został mistrzem olimpijskim ex aequo z reprezentantem Kataru Mutazzem Isa Barshimem. Mistrz Europy z Monachium (2022) oraz złoty medalista mistrzostw świata z Budapesztu (2023).

Złoty medalista mistrzostw kraju. Reprezentant Włoch w meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: stadion – 2,39 (15 lipca 2016, Monako); hala – 2,38 (13 lutego 2016, Hustopeče). Oba wyniki są rekordami Włoch.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja	Wynik
2009	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Bressanone	el. – 18. miejsce	2,07
2010	Mistrzostwa świata juniorów	Moncton	el. –. miejsce	2,10
2011	Mistrzostwa Europy juniorów	Tallinn	3. miejsce	2,25
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	5. miejsce	2,24
	Igrzyska olimpijskie	Londyn	el. – 21. miejsce	2,21
2013	Halowe mistrzostwa Europy	Göteborg	5. miejsce	2,29
	Igrzyska śródziemnomorskie	Mersin	6. miejsce	2,21
	Młodzieżowe mistrzostwa Europy	Tampere	el. – 13. miejsce	2,17
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	7. miejsce	2,26
2015	Halowe mistrzostwa Europy	Praga	7. miejsce	2,24
	Mistrzostwa świata	Pekin	8. miejsce	2,25
2016	Halowe mistrzostwa świata	Portland	1. miejsce	2,36
	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	1. miejsce	2,32
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	el. – 13. miejsce	2,29
2018	Mistrzostwa Europy	Berlin	4. miejsce	2,28
2019	Halowe mistrzostwa Europy	Glasgow	1. miejsce	2,32
	Mistrzostwa świata	Doha	8. miejsce	2,27
2021	Halowe mistrzostwa Europy	Toruń	2.miejsce	2,35
	Igrzyska olimpijskie	Tokio	1. miejsce	2,37
2022	Halowe mistrzostwa świata	Belgrad	3. miejsce	2,31
	Mistrzostwa świata	Eugene	4. miejsce	2,33
	Mistrzostwa Europy	Monachium	1. miejsce	2,30
2023	I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[2]	Chorzów	1. miejsce[3]	2,29
	Mistrzostwa świata	Budapeszt	1. miejsce	2,36

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Gianmarco Tamberi, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-01-11]  (ang.).
• Profil zawodnika na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 22 października 2017].
• Gianmarco Tamberi Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-10]  (ang.).