Gerhard von Rad – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gerhard von Rad (ur. 21 października 1901 w Norymberdze, zm. 31 października 1971 w Heidelbergu) – niemiecki teolog luterański, starotestamentowiec.

Po odbyciu studiów teologicznych na Uniwersytecie w Erlangen i Uniwersytecie w Tybindze, w latach 1930–1934 pracował jako Privatdozent na Uniwersytecie w Lipsku. Od 1934 roku wykładał Stary Testament na Uniwersytecie w Jenie, w latach 1945–1949 na Uniwersytecie w Getyndze, a następnie, aż do przejścia na emeryturę, na Uniwersytecie w Heidelbergu.

Staraniem Gerharda von Rada było przywrócenie Starego Testamentu Kościołowi, ponowne ukazanie jego wartości, wbrew tzw. Niemieckim Chrześcijanom, domagającym się oczyszczenia niemieckiego protestantyzmu z elementów judaizmu[1].

Publikacje (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Das formgeschichtliche Problem des Hexateuchs (BWANT 26), Stuttgart 1938.
  • Das erste Buch Mose: Genesis, T. I–III, Göttingen 1949/1952/1953.
  • Theologie des Alten Testaments, T. I–II, München 1957/1967.
    • Tłumaczenie polskie: Teologia Starego Testamentu, Warszawa 1986.
  • Das fünfte Buch Mose: Deuteronomium, Göttingen 1964.
  • Weisheit in Israel, Neukirchener 1970.
  • Gottes Wirken in Israel: Vorträge zum Alten Testament, Neukirchener 1974.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bernard M. Levinson. Reading the Bible in Nazi Germany: Gerhard von Rad’s Attempt to Reclaim the Old Testament for the Church. „A Journal of Bible and Theology”. 62, s. 238–254, 2008. [dostęp 2010-12-19]. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Johannes Madey, "Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL)"

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]