Gene Krupa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gene Krupa
Ilustracja
Gene Krupa w 1946
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1909
Chicago

Data i miejsce śmierci

16 października 1973
Nowy Jork

Instrumenty

perkusja

Gatunki

jazz, swing

Zawód

muzyk, kompozytor

Aktywność

1927-1973

Współpracownicy
Eddie Condon, Benny Goodman

Eugene Bertram Krupa (ur. 15 stycznia 1909 w Chicago, zm. 16 października 1973 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykański perkusista jazzowy polskiego pochodzenia, lider big-bandu, kompozytor, wczesny reprezentant stylu swing. Uchodzi za jednego z najlepszych perkusistów jazzowych wszech czasów[3].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Był najmłodszym z dziewięciorga dzieci Anny (z domu Osłowski) i Bartłomieja Krupa. Gene Krupa urodził się w Chicago, Illinois. Bartłomiej był polskim imigrantem urodzonym we wsi Łęki Górne na Podkarpaciu. Anna urodziła się w Shamokin w Pensylwanii i również była polskiego pochodzenia. Jego rodzice byli katolikami i przygotowali go do kapłaństwa. Uczęszczał do liceum Jamesa H. Bowena w południowo-wschodniej części Chicago. Po ukończeniu studiów przez rok uczęszczał do Kolegium im. św. Józefa w Indianie, ale uznał, że kapłaństwo nie jest jego powołaniem[4].

Krupa studiował u Sanforda A. Moellera i zaczął zawodowo grać na perkusji w połowie lat dwudziestych w zespołach w Wisconsin. W 1927 roku został zatrudniony przez konglomerat medialny MCA, aby zostać członkiem zespołu Thelma Terry and Her Playboys[4].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1927 w zespole Eddiego Condona. W latach 1935–1938 grał w orkiestrze Benny’ego Goodmana. Od 1938 do 1943 był liderem własnego big bandu, który został rozwiązany po tym, jak Krupa trafił na 3 miesiące do aresztu za posiadanie narkotyków i zatrudnienie w zespole nieletniego muzyka[5]. Początkowo groziło mu 5 lat więzienia, jednak zarzuty zostały oddalone[5]. Po tym incydencie ponownie został sidemanem[5]. Współpracował wówczas z Tommym Dorseyem i wrócił do nagrywania z Goodmanem[5]. Po roku założył swój drugi zespół, w którym karierę zaczynał, między innymi Gerry Mulligan[5]. Big-band działał do 1951[5]. Jego istnienie zakończyło założenie przez Gene'a tria i jego występ w ramach Jazz at the Philharmonic[5]. W 1954 wraz z innym bębniarzem, Cozym Cole'm założył szkołę gry na perkusji[5]. Mimo regularnego koncertowania, po założeniu szkoły Krupa skupił się na działalności edukacyjnej[5]. W 1959 nagrano film fabularny w oparciu o życie perkusisty, zatytułowany "Drum Crazy: The Gene Krupa Story"[5]. Rolę artysty zagrał w nim Sal Mineo[5]. Sam Krupa ze swoim pierwszym zespołem również angażował się w tworzenie filmów, czego przykładem jest "Ball of Fire" z 1941.[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gene Krupa na stronie allmusic.com [online], allmusic.com [dostęp 2011-05-31] (ang.).
  2. ↑ Gene Krupa [online], drummerworld.com [dostęp 2009-09-16] (ang.).
  3. ↑ Charles Waring, Best Jazz Drummers Of All Time: A Top 50 Countdown | uDiscover [online], uDiscover Music, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2020-09-04] (ang.).
  4. ↑ a b Colin Larkin, The Guinness encyclopedia of popular music, Enfield, Middlesex, England: Guinness Pub., 1992, ISBN 0-85112-939-0, OCLC 26634496 [dostęp 2021-11-23].
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l Dave Gelly, Ikony jazzu, 2013.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gene_Krupa&oldid=73117725”