Gado-gado – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gado-gado
Ilustracja
Sałatka z rozdzielonymi składnikami
Rodzaj

sałatka

Kuchnia

indonezyjska

Data i miejsce powstania

XVI wiek
Dżakarta (?)

Odmiany

liczne, regionalne

Składniki

kapusta, fasolka, musztardowiec, kiełki fasoli, tofu, tempeh

Gado-gadosałatka wegetariańska charakterystyczna dla kuchni indonezyjskiej. Łączy w sobie słodki oraz pikantny smak[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Sałatka składa się z mieszanki lekko gotowanych warzyw (kapusta, fasolka o długich strąkach, musztardowiec i kiełki fasoli) oraz smażonych tofu i tempehu[2], jak również jajek i lontongu (ryż w liściach bananowca). Serwuje się ją polaną z wierzchu lepkim, pikantnym i lekko słodkim sosem z pokruszonych orzechów ziemnych (dawniej droższych nerkowców[2]), cukru palmowego oraz chili i skropioną sokiem z limonki. Jako dodatek podawana jest smażona cebula, krewetkowe krakersy[1], a nawet kurczak[2]. Może być serwowana na śniadanie, lunch lub obiad[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Potrawa jest oferowana w prawie każdej części Indonezji, a obszary kraju mają swoje lokalne wersje[1]. Jej pochodzenie nie jest znane (jest obecna w kulturze indonezyjskiej od XVI wieku[2]), chociaż wskazuje się, że jest specjalnością kulinarną Betawi (Dżakarty). Być może nazwa gado-gado pochodzi od słowa „digado”, które w Dżakarcie oznacza „jeść bez ryżu”, ponieważ danie jest zwykle spożywane z lontongiem[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Luh de Suriyani, ‘Gado-gado’ Ayu Minantri [online], The Jakarta Post, 5 grudnia 2013 [dostęp 2023-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-15].
  2. a b c d e Gado-gado | Traditional Salad From Jakarta [online], TasteAtlas [dostęp 2023-06-18].
  3. I.D.N. Times, Ayana Story, Fakta Gado-gado, Kuliner Khas Betawi dengan Asal Usul yang Misterius [online], IDN Times [dostęp 2023-06-18] (indonez.).