SMS G 101 – Wikipedia, wolna encyklopedia

G 101
ilustracja
Historia
Stocznia

Germania

Wodowanie

12 sierpnia 1914

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

4 marca 1915

Wycofanie ze służby

1918

Los okrętu

samozatopiony 21 czerwca 1919

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 1136 t
pełna: 1734 t

Długość

na linii wodnej: 94,0 m ,
pełna: 95,3 m

Szerokość

9,5 m

Zanurzenie

3,7 m

Napęd
2 kotły parowe
turbiny parowe Germania
2 śruby napędowe
28 000 KM
Prędkość

33,5 węzła

Zasięg

2420 mm/20 w.

Uzbrojenie
4 x armata okrętowa 8,8 cm KL/45 (do 1916 r.)
4 x armata okrętowa 10,5 cm KL/45 (od 1916 r.)
6 x wyrzutnia torped kal. 500 mm
24 miny
Załoga

104

G 101niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Pierwsza jednostka typu G 101. Pierwotnie budowany dla Armada de la República Argentina, miał nosić nazwę ARA "Santiago" i być uzbrojony w cztery działa 102 mm i wyrzutnie torped kalibru 533 mm. Okręt wyposażony w dwa kotły parowe opalane ropą. Zapas paliwa 500 ton. W 1918 roku internowany w Scapa Flow. Zatopiony przez załogę 21 czerwca 1919 roku. Złomowany w 1926 roku.

23 czerwca 1916 wraz z SMS G 102 zdobył brytyjski prom „Brussels” (którego kapitan Charles Fryatt został później skazany na śmierć za wcześniejszą próbę staranowania okrętu podwodnego SM U-33)[1].

jednostki typu G 101[edytuj | edytuj kod]

G 101 był pierwszym z serii niszczycieli, dając nazwę serii:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Krzysztof Kubiak, Przeciwko Zeebrugge i Ostendzie. Część 2. „Morze, Statki i Okręty” nr 7-8/2011, s.76

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.