GJ 3293 – Wikipedia, wolna encyklopedia

GJ 3293
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Erydan

Rektascensja

04h 28m 35,719s[1]

Deklinacja

−25° 10′ 09,30″[1]

Paralaksa (π)

0,049500 ± 0,000052[1]

Odległość

65,891 ± 0,070 ly
20,202 ± 0,021 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

11,962 ± 0,02m[1]

Ruch własny (RA)

−81,426 ± 0,068 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−485,473 ± 0,081 mas/rok[1]

Prędkość radialna

13,116 ± 0,0024 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M2,5[1]

Masa

0,42[2] M

Promień

0,404 ± 0,027[2] R

Metaliczność [Fe/H]

0,02 ± 0,09[2]

Wielkość absolutna

10,66 ± 0,31m[2]

Jasność

0,022 ± 0,0066 L[2]

Okres obrotu

41[2]

Temperatura

3466 ± 49 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J04283571-2510088
LHS 1672, L 591-6

GJ 3293gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu. Znajduje się w odległości około 66 lat świetlnych od Słońca. Ma układ planetarny.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jest to czerwony karzeł, gwiazda ciągu głównego o typie widmowym M2,5[1]. Ma temperaturę ocenianą na około 3500 K i jasność 2,2% jasności Słońca. Jej promień jest równy ok. 40% słonecznego, a masa to 42% masy Słońca[2].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku ogłoszono odkrycie trzech planet okrążających tę gwiazdę (GJ 3293 b, c i d)[3][4][5][6]. W 2017 roku odkryto jeszcze jedną[2][7]. Planety zostały odnalezione dzięki wywoływanym zmianom prędkości radialnej gwiazdy. Dwie z tych planet, GJ 3293 b o masie minimalnej podobnej do Neptuna oraz GJ 3293 d, która może być skalistą superziemią, krążą w ekosferze gwiazdy[3][2]. Planeta d otrzymuje od gwiazdy strumień promieniowania równy 59% docierającego do Ziemi i ma współczynnik podobieństwa do Ziemi równy 0,63[8].

Towarzysz Masa minimalna
[ M🜨 ]
Okres orbitalny
[ d ]
Półoś wielka
[ au ]
Ekscentryczność
e[2][7] 3,28 ± 0,64 13,2543 +0,0078−0,0104 0,08208 +0,00003−0,00004 0,21 +0,20−0,14
b[2][4] 23,54 +0,88−0,89 30,5987 +0,0083−0,0084 0,14339 ± 0,00003 0,06 ± 0,04
d[2][6] 7,6 ± 1,0 48,134 +0,063−0,066 0,19394 +0,00017−0,00018 0,12 +0,13−0,09
c[2][5] 21,1 +1,2−1,3 122,62 ± 0,24 0,36175 +0,00048−0,00047 0,11 +0,10−0,08

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i L 591-6 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j k l m n N. Astudillo-Defru i inni, The HARPS search for southern extra-solar planets. XXXVI. Planetary systems and stellar activity of the M dwarfs GJ 3293, GJ 3341, and GJ 3543, „Astronomy & Astrophysics”, 602, 2017, A88, DOI10.1051/0004-6361/201630153, Bibcode2017A&A...602A..88A, arXiv:1703.05386 (ang.).
  3. a b N. Astudillo-Defru i inni, The HARPS search for southern extra-solar planets. XXXVI. Planetary systems and stellar activity of the M dwarfs GJ 3293, GJ 3341, and GJ 3543, „Astronomy & Astrophysics”, 575, 2015, A119, DOI10.1051/0004-6361/201424253, Bibcode2015A&A...575A.119A, arXiv:1411.7048 (ang.).
  4. a b GJ 3293 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  5. a b GJ 3293 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  6. a b GJ 3293 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  7. a b GJ 3293 e w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  8. The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2020-10-05. [dostęp 2021-03-25]. (ang.).