Furkotne Solisko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Furkotne Solisko
Furkotské Solisko
Ilustracja
Furkotne Solisko wśród podpisanych formacji
Państwo

 Słowacja

Położenie

Kraj preszowski

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

ok. 2320 m n.p.m.

Pierwsze wejście

3 czerwca 1906
Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Furkotne Solisko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Furkotne Solisko”
Ziemia49°09′23″N 20°02′04″E/49,156389 20,034444

Furkotne Solisko (słow. Furkotské Solisko, niem. Döllerturm, węg. Döller-torony[1]) – szczyt o wysokości ok. 2320 m n.p.m. znajdujący się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Małego Soliska oddziela go siodło Wysokiej Ławki, a od Szczyrbskiego Soliska oddzielony jest Szarą Ławką. Na wierzchołek Furkotnego Soliska nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, tak więc nie jest on udostępniony dla turystów[2].

Furkotne Solisko było niegdyś uważane za nieco niższy wierzchołek Małego Soliska (juhovýchodný vrchol Malého Soliska)[3]. Stanowi on jednak wyraźnie odrębny obiekt, więc nadano mu oddzielną nazwę. Furkotne Solisko bywa odwiedzane przez taterników najczęściej przy przechodzeniu Grani Soliska[2].

Nazewnictwo niemieckie (Döllerturm) i węgierskie (Döller-torony) upamiętnia Antona Döllera – oficera armii austriackiej i działacza na polu turystyki tatrzańskiej[1].

Pierwsze wejścia turystyczne:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 108.
  3. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.