Fujarka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy polskiego ludowego instrumentu. Zobacz też: inne znaczenia słowa „fujara”.

Fujarka^[1], fujara^[2] (gwarowo^[3]: fulara, fuira, fujera; inne staropolskie nazwy to: dudka, dutka, piszczałka) – ludowy instrument muzyczny z grupy aerofonów, fujarki były wykonywane z kory wierzby lub łoziny (salix cinerea)^[2] i należą do najstarszych instrumentów muzycznych.

Spotykane są różne wersje, m.in. „z otworami bocznymi lub bez otworów”^[1]. Ta druga wersja może być podobna do skandynawskiego „fletu z wierzby” (ang. willow flute).

Tradycyjne dawne wiejskie fujary czy fujarki robione były wyłącznie z wierzby^[4], na wiosnę, gdy kora wierzbowa była świeża i elastyczna „uliniano”^[2] paski tejże kory, rolowano je („kręcono”)^[2], by uzyskać dłuższą lub krótszą tubkę rezonansową, następnie tworzono rodzaj wierzbowego ustnika „buczkę”.

Cytat z tłumaczenia z roku 1774 księdza Ignacego Nagurczewskiego Bukolików Wergiliusza^[2]:

Muzycy wykorzystujący muzykę fujarową (fujarkową)[edytuj | edytuj kod]

• Anna Maria Jopek^[5]
• Gribojedow^[6]
• Jennifer Lopez^{[potrzebny przypis]}
• Joszko Broda
• Maleo Reggae Rockers^[7]
• Trebunie Tutki^[8]
• Golec uOrkiestra

Współcześnie spotykane modyfikacje[edytuj | edytuj kod]

• fujara bezotworowa^[8]
• fujara postna
• fujara sałaśnikowa^[7]
• fujara słacka^[6]
• fujara wielkopostna^[9]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Zobacz hasło fujarka w Wikisłowniku

• Przyjaciel wesołego diabła – film z tytułowym bohaterem o imieniu Piszczałka
• żalejka
• piszczałka karpacka

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Nowoczesna polska fujarka góralska, gra Krzeptowski podczas koncertu symfonicznego i góralskiego „The Pride of Poland” w Toronto (Foto: Robert Rozowski).
• Piszczałki (fujarki) z polskich kolekcji muzealnych prezentowane na portalu Polskie ludowe instrumenty muzyczne