Franz Schob – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franz Schob (ur. 15 stycznia 1877 w Meerane, zm. 20 sierpnia 1942 w Dreźnie) – niemiecki lekarz psychiatra i neuropatolog, profesor Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie.

Studiował medycynę w na Uniwersytecie w Tybindze i Uniwersytecie w Lipsku, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1907 roku. Odbył szkolenie dla lekarzy wojskowych i trafił do kliniki neurologicznej Edingera w Lipsku, potem przez 2 lata w szpitalu psychiatrycznym Pirna-Sonnenstein, potem w szpitalu psychiatrycznym w Dreźnie. Od 1926 roku specjalizował się u Spielmeyera w Monachium, w 1930 roku został profesorem.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

• Über Wurzelfibromatose bei multipler Sklerose^[1]. 1923
• Beitrag zur Kenntnis der Netzhauttumoren bei tuberöser Sklerose. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 95, 1, 1925
• Zur pathologischen Anatomie der juvenilen Form der amaurotischen Idiotie. 1912
• Über Multiple Sklerose bei Geschwistern. Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie 80, 1, 1923

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jürgen Peiffer: Hirnforschung in Deutschland 1849 bis 1974: Briefe zur Entwicklung von Psychiatrie und Neurowissenschaften sowie zum Einfluss des politischen Umfeldes auf Wissenschaftler. Springer, 2004, s. 1112–1113, seria: Schriften der Mathematisch Naturwissenschaftlichen Klasse der Heidelberger Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-540-40690-5.
• WillibaldW. Scholz WillibaldW., Franz Schob. 1877–1942, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 175 (1), 1942, s. 1–3, DOI: 10.1007/BF02868111, ISSN 0303-4194  (niem.).
• JuliusJ. Hallervorden JuliusJ., Franz Schob † 1877–1942, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 116 (3), 1943, s. 347–351, DOI: 10.1007/BF01814819, ISSN 0003-9373  (niem.).
• Dictionary of German Biography, Vol. 9, Walter de Gruyter, 2005 ISBN 3-11-096629-8 ss. 73-74