Franciszek Ksawery Zboiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Ksawery Zboiński
Ilustracja
portret pędzla nieznanego malarza polskiego po 1791 roku
Herb
Ogończyk
Hrabia
Rodzina

Zboińscy herbu Ogończyk

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1751
Kikół

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1818
Kikół

Ojciec

Ignacy Antoni Zboiński

Matka

Salomea Fundament-Karśnicka

Żona

1. Ksawera Podoska,
2. Joanna Grabińska

Dzieci

Ignacy, Karol, Eleonora, Łucja, Antonina, Honorata

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Franciszek Ksawery Zboiński herbu Ogończyk (ur. 12 sierpnia 1751[1], zm. 16 stycznia 1818 w Kikole[2]) – senator-wojewoda Królestwa Kongresowego w 1816, senator-kasztelan Księstwa Warszawskiego w 1812, prezes Izby Głównej Obrachunkowej w 1811[3], szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1776, kasztelan płocki w 1790, kasztelan raciąski w latach 1777-1790, podkomorzy płocki.

Od 1798 hrabia pruski[4]. W 1791 roku odznaczony Orderem Orła Białego, w 1778 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franciszek Ksawery hr. Zboiński z Ossówki h. Ogończyk, www.sejm-wielki.pl
  2. Gazeta Lwowska 23 lutego 1818 r., Nr 30, s. 120
  3. Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 98.
  4. Stanisław Dołęga Cieszkowski: Senatorowie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongressowego 1807-1815-1831. Warszawa: 1891, s. 74-75.
  5. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski w Warszawie 2008, s. 255.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Złota księga szlachty polskiej, r. XVI, Poznań 1894, s. 231.