Franciszek Klon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Klon (ur. 5 października 1904 w Bottrop w Westfalii, zm. 5 sierpnia 1983 w Cieszynie) – polski pisarz. Debiutował w 1937 roku.

Twórczość wybrana[edytuj | edytuj kod]

• W kwitnącym sadzie ciernie i głogi (1937)
• Dolinieckie zuchy (1957)
• Pamiętnik Arki Bożka (1957)
• Opowieści entuzjastów (1960)
• Chłopcy z czarnej hałdy (Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1961)
• Okruchy wspomnień (1961)
• Bajeczni kłamcy (1969)
• Łowcy minionego czasu (1972)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• A. Niewiadomski, A. Smuszkiewicz Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, 1990