French
DeutschFranciszek Jan Załuski – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Junosza | |
| Margrabia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | 1660 |
| Data śmierci | 17 listopada 1735 |
| Ojciec | |
| Matka | Katarzyna z Olszowskich |
| Żona | Dorta de Riviere |
| Odznaczenia | |
 | |
Franciszek Jan Załuski herbu Junosza (ur. 1660, zm. 17 listopada 1735[1]) – margrabia[2], wojewoda czernihowski w latach 1696–1716, kasztelan wojnicki w latach 1694–1695, starosta lubelski 1711–1718[3], wojewoda płocki mianowany przed 1719 rokiem[4], w 1726 odznaczony Orderem Orła Białego[5].
Jako senator brał udział w sejmach: 1696 i 1699 roku[6].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Franciszek Jan Załuski pochodził z senatorskiej, ale niezbyt zamożnej rodziny. Jego ojcem był Aleksander Załuski, wojewoda rawski a matką Katarzyna z Olszowskich, kasztelanka spicymierska, siostra prymasa Andrzeja Olszowskiego.
Piastował godność wojewody czernihowskiego (1696–1716)[3], a następnie wojewody płockiego (1719–11735). Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[7]. 5 lipca 1697 roku podpisał w Warszawie obwieszczenie do poparcia wolnej elekcji, które zwoływało szlachtę na zjazd w obronie naruszonych praw Rzeczypospolitej[8]. W styczniu 1702 roku podpisał akt pacyfikacji Wielkiego Księstwa Litewskiego[9]. W 1704 roku był członkiem konfederacji sandomierskiej[10]. Był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku[11]. Ok. 1710 przejął z rąk brata, Andrzeja Chryzostoma pałac w Falentach, który został przez niego odbudowany po zniszczeniach z czasów wojny ze Szwecją. W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego[12].
Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Dorota de Riviere pochodząca z Flandrii, a kolejną Teofila z Wapowskich. Franciszek Jan Załuski i jego żona Teofila byli rodzicami chrzestnymi Ignacego Krasickiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wierzbicki podaje mylną datę śmierci ok. 1718 roku
- ↑ Amilkar Kosiński: Przewodnik heraldyczny. T.1, s. 169-170
- ↑ a b Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 340.
- ↑ Ryszard Zieliński, Senatorowie płoccy : (dokończenie), w:Notatki Płockie - 2/16, 1960, s. 28.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 153.
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 176.
- ↑ Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
- ↑ Obwieszczenie do poparcia wolney elekcyey roku Pańskiego tysiącznego sześćsetnego dziewięćdziesiątego siodmego. [Inc.:] Actum in castro Ravensi sub interregno feria quinta post festum sanctae Margarethae [...] proxima anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimo septimo. [b.n.s]
- ↑ Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 305.
- ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, s. G2.
- ↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.
- ↑ Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 268.
|
