Franciszek Antoni Fasani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Franciszek Antoni Fasani OFMConv.
Giovannelli Fasani
prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1681
Lucera

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1742
Lucera

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

15 kwietnia 1951
Watykan
przez Piusa XII

Kanonizacja

13 kwietnia 1986
Watykan
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

29 listopada

Patron

Lucera

Franciszek Antoni Fasani, właśc. wł. Giovannelli Fasani (ur. 6 sierpnia 1681 w Lucerze, zm. 29 listopada 1742) – franciszkanin konwentualny (OFMConv.), święty Kościoła katolickiego.

Urodził się 6 sierpnia 1681 roku, a jego rodzicami byli Giuseppe Fasani i Isabella Della Monaca. Na chrzcie otrzymał kilka imion: Donat, Antoni, Jan i Mikołaj (używał imienia Giovannelli). Gdy wstąpił do zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych przybrał imiona Franciszek Antoni. W 1705 roku otrzymał święcenia kapłańskie. 20 marca 1731 roku w Foggii doszło do trzęsienia ziemi, po którym XIV-wieczny kościół został poważnie zniszczony. Wtedy Fasani zebrał pieniądze na odbudowę kościoła. Był profesorem o szlachetnym i dobrym sercu. Zmarł 29 listopada 1742 roku, mając 61 lat, w opinii świętości.

Został beatyfikowany przez papieża Piusa XII w dniu 15 kwietnia 1951 roku, a kanonizowany przez Jana Pawła II w dniu 13 kwietnia 1986 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]