Francisco Álvarez Martínez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Francisco Álvarez Martínez
Kardynał prezbiter
Prymas Hiszpanii (1995–2002)
Ilustracja
Herb duchownego Obœdientia et pax
Posłuszeństwo i pokój
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1925
Santa Eulalia de Ferroñes Llanera

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 2022
Madryt

Arcybiskup metropolita Toledo
Okres sprawowania

1995–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 czerwca 1950

Nominacja biskupia

13 kwietnia 1973

Sakra biskupia

3 czerwca 1973

Kreacja kardynalska

21 lutego 2001
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Maria “Regina Pacis” a Monte Verde

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 czerwca 1973

Konsekrator

Luigi Dadaglio

Współkonsekratorzy

Pedro Cantero Cuadrado
José Méndez Asensio

Francisco Álvarez Martínez (ur. 14 lipca 1925 w Santa Eulalia de Ferrones, zm. 5 stycznia 2022 w Madrycie) – hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium w Oviedo, przyjął święcenia kapłańskie w Oviedo 11 czerwca 1950. Uzupełniał studia na uniwersytetach w Salamance i Comillas (gdzie obronił doktorat z prawa kanonicznego). Podjął pracę w rodzinnej archidiecezji Oviedo, obok duszpasterstwa pełnił wysokie funkcje w kurii biskupiej (sekretarza arcybiskupa, kanclerza, prowikariusza generalnego).

13 kwietnia 1973 został mianowany biskupem Tarazony, otrzymał sakrę 3 czerwca 1973 w Tarazonie z rąk arcybiskupa Luigiego Dadaglio, nuncjusza w Hiszpanii. Od lipca 1975 był administratorem apostolskim sede plena diecezji Calahorra-La Calzada y Logrono, a od grudnia 1976 (po rezygnacji dotychczasowego ordynariusza Abilio del Campo y de la Bárcena) biskupem tej diecezji. W maju 1989 przeszedł na stolicę biskupią Orihuela-Alicante. W czerwcu 1995 został promowany na arcybiskupa Toledo i prymasa Hiszpanii; przeszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego w październiku 2002.

W lutym 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Maria „Regina Pacis” a Monte Verde. Álvarez Martínez brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w II sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Europie w październiku 1999 (na specjalne zaproszenie papieskie). Był jednym z najstarszych kardynałów, uprawnionych do udziału w wyborze następcy Jana Pawła II na konklawe 2005.

Zmarł 5 stycznia 2022 po długiej chorobie w madryckim szpitalu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł kard. Francisco Alvarez Martinez. ekai.pl, 5 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]