Francesco Friedrich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Francesco Friedrich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 maja 1990
Pirna

Klub

SC Oberbärenburg

Wzrost

183 cm

Debiut w PŚ

21 stycznia 2012, Sankt Moritz (DSQ)

Pierwsze punkty w PŚ

22 stycznia 2012, Sankt Moritz (10. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

9 listopada 2012, Lake Placid (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

5 stycznia 2013, Altenberg

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
złoto Pjongczang 2018 Dwójki
złoto Pjongczang 2018 Czwórki
złoto Pekin 2022 Dwójki
złoto Pekin 2022 Czwórki
Mistrzostwa świata
złoto Königssee 2011 Drużynowo
złoto St. Moritz 2013 Dwójki
złoto Winterberg 2015 Dwójki
złoto Winterberg 2015 Drużynowo
złoto Igls 2016 Dwójki
złoto Königssee 2017 Dwójki
złoto Königssee 2017 Czwórki
złoto Whistler 2019 Dwójki
złoto Whistler 2019 Czwórki
złoto Altenberg 2020 Dwójki
złoto Altenberg 2020 Czwórki
złoto Altenberg 2021 Dwójki
złoto Altenberg 2021 Czwórki
srebro St. Moritz 2013 Drużynowo
srebro Igls 2016 Czwórki
Mistrzostwa Europy
złoto Winterberg 2017 Dwójki
złoto Innsbruck 2018 Dwójki
złoto Königssee 2019 Dwójki
złoto Winterberg 2021 Dwójki
złoto Winterberg 2021 Czwórki
srebro Innsbruck 2018 Czwórki
srebro Winterberg 2020 Czwórki
brąz Königssee 2019 Czwórki
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2011 Dwójki
złoto Igls 2013 Dwójki
złoto Igls 2013 Czwórki
srebro Park City 2011 Czwórki
Puchar Świata (Dwójki)
złoto 1. miejsce
2016/2017
złoto 1. miejsce
2018/2019
złoto 1. miejsce
2019/2020
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2017/2018
brąz 3. miejsce
2013/2014
Puchar Świata (Czwórki)
złoto 1. miejsce
2018/2019
złoto 1. miejsce
2019/2020
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2015/2016
srebro 2. miejsce
2017/2018
Puchar Świata (Kombinacja)
złoto 1. miejsce
2016/2017
złoto 1. miejsce
2018/2019
złoto 1. miejsce
2019/2020
złoto 1. miejsce
2020/2021
srebro 2. miejsce
2017/2018
Strona internetowa

Francesco Friedrich (ur. 2 maja 1990 w Pirnie) – niemiecki bobsleista, pilot boba, czterokrotny mistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz mistrzostw Europy, wielokrotny zdobywca Pucharu Świata, trzykrotny mistrz świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Starty na arenie międzynarodowej rozpoczął w listopadzie 2009 roku w zawodach z cyklu Pucharu Europy. W zawodach tej rangi wielokrotnie zwyciężał w konkursach dwójek oraz czwórek. Okazał się też najlepszy w klasyfikacji generalnej dwójek w sezonach 2010/2011 i 2011/2012 oraz w klasyfikacji czwórek w sezonie 2011/2012. W styczniu 2011 roku wystartował też czterokrotnie podczas zawodów z cyklu Pucharu Ameryki Północnej w kanadyjskim Calgary. W dwóch konkursach dwójek oraz dwóch konkursach czwórek za każdym razem plasował się na 2. lokacie. Jak dotąd były to jego jedyne występy w zawodach tej rangi. Podczas kariery juniorskiej wystąpił również w dwóch edycjach mistrzostw świata juniorów, w których wywalczył 4 medale, w tym 3 złote. Podczas zawodów w Park City w 2011 roku zdobył złoto w dwójkach oraz srebro w czwórkach. Dwa lata później w Igls był już najlepszy w obu tych konkurencjach.

W zawodach z cyklu Pucharu Świata zadebiutował w styczniu 2012 roku. Debiutancki konkurs w szwajcarskim Sankt Moritz zakończył dyskwalifikacją, jednak dzień później uplasował się na 10. lokacie zdobywając tym samym pierwsze pucharowe punkty. Na pierwsze podium w zawodach tej rangi czekał do listopada tego samego roku, kiedy to w amerykańskim Lake Placid zajął 3. pozycję w konkursie dwójek. W swojej karierze wielokrotnie zwyciężał oraz stawał na podium zawodów PŚ. Jako pierwszy bobsleista w historii wygrał wszystkie 8 rozegranych konkursów dwójek w trakcie jednego sezonu. Dokonał tego w sezonie 2018/2019[1]. Wielokrotnie zwyciężał również w klasyfikacji generalnej PŚ dwójek, czwórek oraz kombinacji. Najlepszy w dwójkach był w sezonach: 2016/2017, 2018/2019, 2019/2020 oraz. W czwórkach z kolei triumfował w sezonach 2018/2019, 2019/2020 i 2020/2021. Natomiast w klasyfikacji kombinacji, łączącej występy w dwójkach i czwórkach najlepszy okazywał się w sezonach 2016/2017, 2018/2019, 2019/2020 oraz 2020/2021.

W zawodach rangi mistrzostw świata zadebiutował w Königssee w 2011 roku. Już w pierwszym występie zdobył złoty medal w rywalizacji drużynowej. Od 2013 roku rozpoczął serię występów w czempionatach, w trakcie której z każdej imprezy przywoził medale. W 2013 roku w Sankt Moritz był najlepszy w dwójkach oraz zdobył srebrny medal w rywalizacji drużynowej. Dwa lata później w Winterbergu w obu tych konkurencjach zdobywał już złote medale. Zawody w 2016 roku w Igls przyniosły Niemcowi kolejne złoto w rywalizacji dwójek oraz srebro w rywalizacji czwórek. Od 2017 roku rozpoczęła się dominacja Friedricha. Podczas czterech kolejnych imprez mistrzowskich, kolejno w Königssee w 2017 roku, Whistler w 2019 roku oraz Altenbergu w 2020 i 2021 roku okazywał się najlepszy zarówno w rywalizacji dwójek jak i czwórek. 2019 rok przyniósł Niemcowi piąte kolejne złoto w konkurencji dwójek, co pozwoliło wyrównać rekordowe osiągnięcie włoskiego pilota Eugenio Montiego, który 5 tytułów z rzędu zdobył w latach 1957-1961[2].

W 2014 roku zadebiutował podczas igrzysk olimpijskich w Soczi, w trakcie których uplasował się na 6. pozycji w dwójkach oraz 8. w czwórkach. Cztery lata później, podczas igrzysk w Pjongczangu odniósł pierwsze sukcesy w rywalizacji olimpijskiej. W konkurencji dwójek, wraz z Thorstenem Margisem osiągnęli identyczny wynik jak drużyna kanadyjska pilotowana przez Justina Krippsa. Był to pierwszy olimpijski medal Niemca. W rywalizacji czwórek drużyna niemiecka pilotowana przez Friedricha ponownie okazała się najlepsza, tym razem zdobywając już złoty medal samodzielnie.

Odnosił również sukcesy podczas mistrzostw Europy. Zdobywał między innymi złote medale w rywalizacji dwójek w latach 2017, 2018, 2019 i 2021 oraz czwórek w 2021. Ponadto zdobywał srebrne medale w czwórkach w latach 2018 oraz 2020 oraz brąz w 2019 roku.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Dwójki Czwórki
2014 Soczi 6. 8.
2018 Pjongczang 1. 1.
2022 Pekin 1. 1.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Dwójki Czwórki
2011 Königssee 11.
2012 Lake Placid 4. 9.
2013 Sankt Moritz 1. 13.
2015 Winterberg 1. 4.
2016 Igls 1. 2.
2017 Königssee 1. 1.
2019 Whistler 1. 1.
2020 Altenberg 1. 1.
2021 Altenberg 1. 1.

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Dwójki Czwórki
2016 Sankt Moritz 8. 4.
2017 Winterberg 1. 5.
2018 Igls 1. 2.
2019 Königssee 1. 3.
2020 Sigulda/Winterberg 2.
2021 Winterberg 1. 1.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejsce Dwójki Czwórki
2011 Park City 1. 2.
2013 Igls 1. 1.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon Dwójki Czwórki Kombinacja
2011/2012 27. 27. 26.
2012/2013 6. 19. 12.
2013/2014 3. 7. 6.
2014/2015 4. 5. 4.
2015/2016 6. 2. 4.
2016/2017 1. 7. 1.
2017/2018 2. 2. 2.
2018/2019 1. 1. 1.
2019/2020 1. 1. 1.
2020/2021 1. 1. 1.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Olympic Champion Francesco Friedrich achieves the perfect World Cup season. Międzynarodowa Federacja Bobslei i Skeletonu, 2020-02-24. [dostęp 2020-11-24]. (ang.).
  2. With fifth World Championship title, Olympic Champion Friedrich equals Monti's record. Międzynarodowa Federacja Bobslei i Skeletonu, 2019-03-03. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]