Fokker Dr.I – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fokker Dr.I
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Fokker

Konstruktor

Anton Fokker
Reinhold Platz

Typ

myśliwiec

Konstrukcja

trójpłat

Załoga

1

Historia
Data oblotu

5 sierpnia 1917

Lata produkcji

1917–1918

Liczba egz.

320

Dane techniczne
Moc

110 KM (82 kW)

Wymiary
Rozpiętość

7,19 m

Długość

5,77 m

Wysokość

2,95 m

Powierzchnia nośna

18,7 m²

Masa
Własna

406 kg

Startowa

586 kg

Osiągi
Prędkość maks.

165 km/h na wysokości 4000 m

Prędkość minimalna

72 km/h

Prędkość wznoszenia

5,7 m/s

Pułap

6 000 m

Zasięg

300 km

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe LMG 08/15 7,92 mm
Użytkownicy
 Cesarstwo Niemieckie
Rzuty
Rzuty samolotu

Fokker Dr.Iniemiecki jednomiejscowy samolot myśliwski, trójpłatowiec z okresu I wojny światowej, który powstał w odpowiedzi na pojawienie się w lutym 1917 roku brytyjskiego trójpłatowca Sopwith Triplane, jednak nie był jego kopią, tylko samodzielnym projektem. Samolot został zaprojektowany przez Antona Fokkera i szefa warsztatu doświadczalnego zakładów Fokkera Reinholda Platza. Wyprodukowano 320 egzemplarzy.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Fokker Dr.I był wolnonośnym trójpłatem z kratownicowym kadłubem krytym płótnem, gruby profil płatów i ich niewielka rozpiętość zapewniały mu doskonałą zwrotność i wznoszenie. Jednak trzeci płat zwiększył opór czołowy, w związku z czym samolot z dość słabym silnikiem rotacyjnym o mocy 110 koni mechanicznych rozwijał maksymalnie 165 km/h. Z tego względu nie nadawał się do pościgu za szybszymi dwupłatowcami, był natomiast doskonały w walce kołowej. Jego uzbrojenie to 2 karabiny maszynowe LMG 08/15 strzelające przez śmigło.

Użycie w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze dwa egzemplarze maszyny zostały przetestowane przez najlepszych wówczas pilotów myśliwskich: Wernera Vossa i Manfreda von Richthofena („Czerwonego Barona”), których opinia miała decydujący wpływ na wprowadzenie samolotów na front w październiku 1917 roku.

21 kwietnia 1918 roku von Richthofen wystartował na Fokkerze Dr.I z dziewięcioma innymi pilotami z lotniska w Cappy. Grupa nawiązała nad miejscowością Morlancourt niedaleko Sommy walkę powietrzną z brytyjskimi samolotami Sopwith Camel. Richthofen w czasie pościgu samolotu, dostał się pod ostrzał lecącego mu na ratunek innego Camela, pilotowanego przez Arthura „Roya” Browna. Równocześnie wojska australijskie, zajmujące pozycje w tym rejonie, otworzyły do jego samolotu intensywny ostrzał z karabinów maszynowych Vickers. Richthofen skręcił samolot w kierunku prześladowcy i wówczas został trafiony jednym z pocisków wystrzelonych z tych karabinów, po czym jego samolot spadł na ziemię za liniami ententy. W wyniku trafienia „Czerwony Baron” zmarł.

Fokker Dr.I nie miał bezpośredniego następcy, innych trójpłatów dla Luftstreitkräfte Niemcy seryjnie nie budowali. Zastąpił go Fokker D.VII.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Lotnictwa. Technika, Typy, Dane, Wydawnictwo Debit. Bielsko-Biała, 1999, wydanie IV, ISBN 83-7167-018-4.
  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Fokker Dr.I. Oldtimery.com. [dostęp 2020-05-31]. (pol.).
  • Fokker Dr.I. Memorial Flight Association. [dostęp 2020-05-31]. (ang.).