Flugzeugträger B – Wikipedia, wolna encyklopedia

Flugzeugträger B
Ilustracja
Wygląd jednostki siostrzanej – „Grafa Zeppelina”
Klasa

Graf-Zeppelin

Typ

Lotniskowiec

Historia
Stocznia

Deutsche Werke Kiel A.G., Kilonia

Położenie stępki

1938

Zamówiony dla  Kriegsmarine
Los okrętu

złomowany pomiędzy lutym i czerwcem 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

33,550 ton

Długość

262.5 m

Szerokość

31.5 m

Zanurzenie

7.6 m

Napęd
turbiny o mocy 200000 KM, 4 śruby
Prędkość

35 węzłów

Zasięg

8000 mil morskich przy 19 węzłach

Uzbrojenie
16 dział 150 mm, 12 działek plot. 10.5 cm, 22 działka plot. 2.7 cm, 28 działek plot 2 cm
Wyposażenie lotnicze
10 x Bf 109, 20 x Ju 87, 20 x Fieseler Fi 167
Załoga

1720, 302 personel lotniczy

Flugzeugträger B – siostrzany okręt jedynego, w większości ukończonego niemieckiego lotniskowca z czasów II wojny światowej, „Grafa Zeppelina”.

Kontrakt na budowę okrętu zawarto ze stocznią Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii w 1938 roku, z planowaną datą włączenia do służby 1 czerwca 1940 roku. Kadłub nie został nigdy zwodowany, a budowa została wstrzymana 19 września 1939 roku. Złomowanie nieukończonego lotniskowca rozpoczęto 28 lutego 1940 roku, a cały proces zabrał ponad 4 miesiące.

Kriegsmarine nigdy nie nazywała okrętów przed wodowaniem, więc ten okręt został jedynie oznaczony jako „B” (Graf Zeppelin nosił oznaczenie „A” przed wodowaniem). Gdyby został ukończony nosiłby nazwę „Peter Strasser” na cześć dowódcy niemieckiej floty powietrznej I wojny światowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jane’s Fighting Ships of World War II, 1994 Edition, s. 146.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]