Florian Maurice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Florian Maurice
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1974
Sainte-Foy-lès-Lyon

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1997 Olympique Lyonnais 126 (44)
1997–1998 Paris Saint-Germain 29 (7)
1998–2001 Olympique Marsylia 62 (23)
2001–2002 Celta Vigo 11 (2)
2002–2004 SC Bastia 69 (18)
2004–2005 FC Istres 14 (0)
2005 LB Châteauroux 10 (1)
W sumie: 321 (95)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1999  Francja 6 (1)
  1. Aktualne na: 20 września 2008. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 20 września 2008.

Florian Maurice (ur. 20 stycznia 1974 w Sainte-Foy-lès-Lyon) – piłkarz francuski grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Maurice urodził się niedaleko miasta Lyon w regionie Rodan-Alpy. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie Olympique Lyonnais i w 1992 roku trafił do kadry pierwszej drużyny, prowadzonej wówczas przez Raymonda Domenecha. 8 sierpnia zadebiutował w Ligue 1 w zremisowanym 0:0 wyjazdowym spotkaniu z Girondins Bordeaux. W swoim pierwszym sezonie zdobył jedną bramkę w lidze, ale już w następnym był podstawowym zawodnikiem zespołu tworząc atak z Liberyjczykiem Jamesem Debbahem. W sezonie 1994/1995 i 1995/1996 dwukrotnie z rzędu był najlepszym strzelcem zespołu z Lyonu i wystąpił z Olympique w finale Pucharu Ligi Francuskiej, wygranym przez FC Metz po serii rzutów karnych. W sezonie 1996/1997 wystąpił tylko w 14 meczach z Lyonu i opuścił połowę sezonu z powodu kontuzji. Sezon ten był ostatnim dla Maurice’a w barwach tego klubu. Strzelił on 44 gole w 126 rozegranych meczach.

Latem 1997 roku Maurice opuścił Lyon i przeszedł do Paris Saint-Germain. W nowym zespole po raz pierwszy wystąpił 9 sierpnia w meczu z LB Châteauroux, wygranym przez Paryżan 2:0. W 50. minucie Maurice zdobył gola na 1:0 dla PSG. W ataku PSG występował wraz z Włochem Marco Simone i strzelił 7 goli. Wraz z PSG wywalczył zarówno Puchar Ligi Francuskiej (po karnych z Bordeaux), jak i Puchar Francji (2:1 z RC Lens). Pobyt Floriana na Parc des Princes trwał jednak tylko jeden sezon.

W 1998 roku Maurice został zawodnikiem odwiecznego rywala PSG, Olympique Marsylia. Tam zadebiutował 8 sierpnia w meczu z FC Nantes, wygranym przez klub z Lazurowego Wybrzeża 2:0. W ataku Olympique grał z Fabrizio Ravanellim i w 1999 roku wywalczył wicemistrzostwo Francji. Wystąpił też w finale Pucharu UEFA, przegranym przez OM 0:3. W sezonie 1998/1999 był najlepszym strzelcem Marsylii, ale już w kolejnych dwóch był tylko rezerwowym i zdobył tylko 9 goli w lidze.

W 2001 roku Florian odszedł z Olympique i trafił do hiszpańskiej Celty Vigo. 9 września zadebiutował w Primera Division w wygranym 2:0 meczu z CD Tenerife, jednak w całym sezonie 2001/2002 rozegrał zaledwie 11 spotkań, w których strzelił 2 gole i latem powrócił do Francji. Przez dwa lata (2002–2004) Maurice był najlepszym strzelcem Bastii (debiut: 3 sierpnia w zremisowanym 1:1 meczu z Lens), dla której zdobył w tym okresie 18 goli. Latem 2004 Florian odszedł do beniaminka Ligue 1, FC Istres. Nie zdobył dla tego klubu gola i jeszcze w trakcie sezonu został piłkarzem drugoligowego LB Châteauroux. Latem 2005 zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1992/93 Olympique Lyon  Francja Ligue 1 13 1
1993/94 28 7
1994/95 34 15
1995/96 36 18
1996/97 14 3
1997/98 Paris Saint-Germain 29 7
1998/99 Olympique Marsylia 32 14
1999/00 17 8
2000/01 13 1
2001/02 Celta Vigo  Hiszpania Primera División 11 2
2002/03 SC Bastia  Francja Ligue 1 32 10
2003/04 37 8
2004/05 FC Istres 14 0
2004/05 LB Châteauroux Ligue 2 10 1

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Karierę reprezentacyjną Maurice rozpoczął od występów w reprezentacji Francji U-21. W 1996 roku zajął z nią trzecie miejsce na Mistrzostwach Europy U-21 w Hiszpanii. W pierwszej reprezentacji kraju swój pierwszy mecz Florian zaliczył 31 sierpnia tego samego roku przeciwko Meksykowi (0:0). Swój ostatni mecz w kadrze rozegrał 13 listopada 1999 przeciwko Chorwacji (3:0). W nim zdobył swojego jedynego gola w reprezentacji, w której łącznie wystąpił 6 razy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]