Flatwoods (ekologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Flatwoods w Grand Bay National Estuarine Research Reserve

Flatwoods, Pineywoods, Pine Savannas, Longleaf Pine-Wiregrass Ecosystem – rodzaj biocenozy występujący na nadbrzeżnych równinach południowo-wschodniej Ameryki Północnej. Istnienie flatwoods podtrzymywane jest przez naturalne pożary lasów, jak i ich wypalanie. W piętrze drzew dominują: sosna długoigielna (Pinus palustris) i sosna Elliotta (Pinus elliotii), a w podszycie: Serenoa repens, Ilex glabra i inne łatwopalne, wiecznie zielone krzewy, współwystępując z silnie zróżnicowaną roślinnością zielną[1][2]. Dawniej był to jeden z dominujących ekosystemów południowo-wschodniej Ameryki Północnej[3]. Choć roślinność trawiasta i sosny są cechami charakterystycznymi flatwoods, to ich szczegółowy skład zmienia się od Teksasu na zachodzie po Florydę na wschodzie. W Luizjanie różnice widoczne są nawet pomiędzy zbiorowiskami na wschodnim i zachodnim brzegu rzeki Mississippi[4].

Wśród rosnących w tym ekosystemie roślin zielnych wymienić można: storczykowate: Pogonia ophioglossoides i z rodzaju Calopogon, przygiełki (Rhynchospora) i owadożerne kapturnice (Sarracenia)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Southeastern pine savannas. W: W. J. Platt, R. C. Anderson, J. S. Fralish, J. Baskin: The savanna, barren, and rock outcrop communities of North America. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, s. 23- 51.
  2. R. K. Peet, D. J. Allard: Longleaf pine vegetation of the southern Atlantic and eastern Gulf Coast regions: a preliminary classification. W: S.M. Hermann (red.): The longleaf pine ecosystem: ecology, restoration and management. 1993, s. 45-81.
  3. The Longleaf Alliance: Longleaf Habitats. [dostęp 2014-08-19].
  4. P. A. Keddy: Water, Earth, Fire: Louisiana’s Natural Heritage. Filadelfia: Xlibris, 2008, s. 229.
  5. P. A. Keddy, L. Smith, D.R. Campbell, M. Clark i inni. Patterns of herbaceous plant diversity in southeastern Louisiana pine savannas. „Applied Vegetation Science”. 9, s. 17-26, 2006.