Film płaszcza i szpady – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kadr z filmu Trzej muszkieterowie

Filmy płaszcza i szpady (fr. film de cape et d’épée, ang. swashbuckler film)[1] – gatunek filmów kostiumowych, których tematem są awanturnicze przygody obfitujące w pojedynki[2]. Wśród klasycznych przykładów filmów płaszcza i szpady wymienia się Znak Zorro (1940) Roubena Mamouliana[1], Płomień i strzałę (1950) Jacques'a Tourneura, Scaramouche'a (1952) George'a Sidneya, Fanfana Tulipana (1952) Christiana-Jaque'a[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mariusz Czernic, 10 FILMÓW AWANTURNICZYCH. W poszukiwaniu przygód [online], Film.org.pl, 24 listopada 2017 [dostęp 2021-03-30].
  2. film płaszcza i szpady [online], Słownik Języka Polskiego PWN [dostęp 2021-03-30] (pol.).
  3. Jacek Szczerba, Pięć klasycznych filmów płaszcza i szpady [online], Gazeta Wyborcza, 24 marca 2017 [dostęp 2021-03-30].