Filippo Acciaioli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Filippo Acciaioli
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1700
Rzym

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1766
Ankona

Nuncjusz apostolski w Szwajcarii
Okres sprawowania

1744–1754

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

8 grudnia 1743

Sakra biskupia

21 grudnia 1743

Kreacja kardynalska

24 września 1759
Klemens XIII

Kościół tytularny

Santa Maria degli Angeli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 grudnia 1743

Konsekrator

Benedykt XIV

Współkonsekratorzy

Giuseppe Saporiti
Michele Maria Vincentini

Filippo Acciaioli (ur. 30 marca 1700 w Rzymie, zm. 24 lipca 1766 w Ankonie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 marca 1700 roku w Rzymie, jako syn Ottaviana Acciaoiliego i Mariany Torriglioni[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i relatorem Świętej Konsulty[1]. 2 grudnia 1743 roku został tytularnym arcybiskupem Petry, a sześć dni później przyjął święcenia kapłańskie[2]. Sakrę przyjął 21 grudnia[2]. W latach 1744–1754 był nuncjuszem w Szwajcarii, a w okresie 1754–1760 – w Portugalii[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria degli Angeli[2]. Ponieważ popierał zakon jezuitów i sprzeciwiał się jego kasacie, z Portugalii został wydalony przez pierwszego ministra Sebastiãa Joségo de Carvalho e Melo[1]. W 1763 roku został arcybiskupem ad personam Ankony. Zmarł tamże 24 lipca 1766 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Filippo Acciaioli. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
  2. a b c d Filippo Acciaioli. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).