French
DeutschFernando Belaúnde Terry – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Peru | |
| Okres | od 28 lipca 1963 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Okres | od 28 lipca 1980 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
.JPG) | |
| Odznaczenia | |
   | |
Fernando Belaúnde Terry (ur. 7 października 1912 w Limie, zm. 4 czerwca 2002 tamże) – peruwiański architekt i polityk, dwukrotnie prezydent kraju (w latach 1963–1968 i 1980–1985).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojcem był Rafael Belaúnde Diez Canseco, premier Peru[1]. Jego pradziadkiem był generał i prezydent Pedro Díez Canseco, a jego przodkami byli m.in. Francisco Luna Pizarro, Pedro Pizarro i Nicolás de Rivera[2].
W latach 1924–1395 studiował architekturę w Paryżu, a następnie na Uniwersytecie Miami[2]. Krótko pracował w Meksyku, a w 1936 roku powrócił do Peru[1]. Był założycielem branżowego czasopisma Arquitecto Peruano. W 1943 roku został wykładowcą urbanistyki na Uniwersytecie Katolickim w Limie, a następnie na Universidad Nacional de Ingeniería[2].
W latach 1945–1948 był członkiem Kongresu[1]. Od 1948 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Universidad Nacional de Ingeniería[1].
W 1956 roku wystartował po raz pierwszy w wyborach prezydenckich, uzyskując 36,7% głosów. Początkowo komisja wyborcza odmówiła rejestracji jego kandydatury, ale w wyniku protestów i zamieszek, władze pozwoliły mu wystartować[2]. W 1957 roku wyzwał na pojedynek posła Eduardo Watsona Cisnerosa i walczył z nim na lotnisku Collique[2]. W maju 1959 roku został aresztowany i osadzony na wyspie El Frontón, został zwolniony po dwunastu dniach[2].
Na czele koalicji wygrał wybory prezydenckie w 1963 roku, zdobywając 39% głosów[2]. W październiku 1968 roku został obalony w wyniku zamachu stanu[1]. Następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał m.in. na Uniwersytecie Harvarda i Uniwersytecie Columbia. Do Peru powrócił w 1970 roku, ale został ponownie wygrany z kraju w styczniu 1971 roku. W styczniu 1976 znów powrócił do Peru[1].
W wyborach prezydenckich w 1980 roku pokonał 14 innych kandydatów, zdobywając 44,9% głosów[2]. W wyborach w 1985 roku jego partia została zmarginalizowana, a jej kandydat otrzymał jedynie 7% głosów w wyborach prezydenckich. Belaúnde przekazał urząd nowemu prezydentowi, a sam został mianowany senatorem[2]. Po 1990 roku angażował się w działania opozycji przeciwko rządom Alberto Fujimoriego[2].
W 2001 roku zrezygnował z przewodzenia swojej partii z powodów zdrowotnych (chorował na nowotwór skóry)[2]. 24 maja 2002 roku przeszedł udar mózgu i został hospitalizowany, zmarł 4 czerwca 2002 roku[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- kursywa – pełniący obowiązki prezydenta