Ferdinand Marcos Jr. – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdinand Marcos Jr.
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1957
San Juan

17. Prezydent Filipin
Okres

od 30 czerwca 2022

Przynależność polityczna

Partido Federal ng Pilipinas

Poprzednik

Rodrigo Duterte

podpis

Ferdinand Romualdez Marcos Jr., znany także jako: Bongbong Marcos (ur. 13 września 1957 w San Juan) – filipiński polityk, gubernator prowincji Ilocos Norte (1983–1986; 1998–2007)[1], członek Izby Reprezentantów (1992–1995; 2007–2010), senator w latach 2010–2016.

Prezydent Filipin od 30 czerwca 2022[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest jedynym synem byłego prezydenta i dyktatora Filipin Ferdinanda Marcosa i Imeldy Romualdez[3].

Marcos początkowo uczył się w szkołach w Quezon City i Mandaluyong. W 1970 roku Marcos został wysłany do Anglii, gdzie mieszkał i uczył się w Worth School, katolickiej prywatnej szkole dla chłopców prowadzonej przez benedyktynów w West Sussex. Następnie kształcił się w latach 1974–1978 na Uniwersytecie Oksfordzkim. Od 1979 do 1981 studiował w Wharton School of Business na Uniwersytecie Pennsylwanii, gdzie uzyskał tytuł Master of Business Administration[4].

Pierwszą formalną rolą Marcosa w filipińskiej polityce był wybór na wicegubernatora Ilocos Norte w 1980. 23 marca 1983 roku został mianowany gubernatorem prowincji, zastępując swoją ciotkę Elizabeth Marcos-Keon, która zrezygnowała ze stanowiska z powodów zdrowotnych[5]. Na początku 1985 roku został mianowany przez swojego ojca prezesem zarządu koncernu telekomunikacyjnego Philippine Communications Satellite Corporation (PHILCOMSAT)[6].

W 1986 po obaleniu Ferdinanda Marcosa w skutek tzw. żóltej rewolucji, rodzina Marcosów uzyskała azyl na Hawajach, gdzie zamieszkali w rezydencji w Makiki Heights w Honolulu[7]. Bongbong Marcos powrócili na Filipiny w 1991[8].

W wyborach 1992 roku został wybrany do Izby Reprezentantów z okręgu Ilocos Norte. W 1998 roku ponownie wrócił na stanowisko gubernatora Ilocos Norte. Pełnił tę funkcję przez trzy kolejne kadencje do 2007 roku[9]. W 2007 roku został ponownie wybrany do Izby Reprezentantów i objął funkcję zastępcy lidera mniejszości parlamentarnej[10]. W 2010 i 2013 roku wybierany do Senatu Filipin[4].

Bezskutecznie kandydował na wiceprezydenta Filipin w wyborach powszechnych w 2016 roku[11]. Zwyciężył w wyborach prezydenckich w 2022 roku, zdobywając 58,77% oddanych głosów. 30 czerwca 2022 w Muzeum Narodowym Filipin złożył przysięgę jako 17. prezydent Filipin[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Marcos jest od 1993 żonaty z prawniczką Louise Aranetą. Mają trzech synów: Sandro (ur. 1994), Josepha (ur. 1995) i Williama (ur. 1997)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://legacy.senate.gov.ph/senators/sen_bio/bmarcos_resume.asp
  2. Ex-dictator's son Marcos sworn in as Philippine president [online], Kyodo News+, 30 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-30].
  3. "A dynasty on steroids". s. smh.com.au. [dostęp 2022-02-11]. (ang.).
  4. a b c Resume of Senator Ferdinand "Bongbong" R. Marcos, Jr. - Senate of the Philippines [online], web.archive.org, 25 października 2020 [dostęp 2024-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-25].
  5. Indonesia Angkatan Bersenjata, Mimbar kekaryaan ABRI., Departemen Pertahanan Keamanan, Staf Pembinan Karyawan, 1983 [dostęp 2024-02-29] (indonez.).
  6. U.S. auditors to examine documents related to Philippines' alleged diverted funds - UPI Archives [online], UPI [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  7. David Holley, Marcos Party Reaches Hawaii in Somber Mood, Los Angeles Times, 27 lutego 1986 [dostęp 2024-02-29] (ang.).
  8. https://news.abs-cbn.com/halalan2016/nation/01/21/16/if-marcos-wins-ph-will-be-laughingstock-of-the-world-osmena
  9. Ferdinand Bongbong R. Marcos Jr. Biography in California - digwrite [online], web.archive.org, 18 listopada 2015 [dostęp 2024-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-18].
  10. https://archive.ph/20130222003800/http://newsinfo.inquirer.net/breakingnews/nation/view/20070517-66416/Priest%92s_rival_claims_victory
  11. Bongbong Marcos running for vice president in 2016 - CNN Philippines [online], web.archive.org, 8 października 2015 [dostęp 2024-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2015-10-08].
  12. Marcos Jr. officially proclaimed president-elect [online], web.archive.org, 20 czerwca 2022 [dostęp 2024-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-20].