Feliks Żuber – Wikipedia, wolna encyklopedia

Feliks Żuber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1905
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 lub 21 czerwca 1940
Palmiry

Obywatelstwo

polskie

Multimedia w Wikimedia Commons
Zawiadomienie o śmierci Feliksa Żubera przesłane rok po egzekucji

Feliks Grzegorz Żuber (ur. 17 listopada 1905, zm. 20 lub 21 czerwca 1940) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podporucznik rezerwy piechoty. Ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. Od 1934 pracował w Fabryce Karabinów Państwowej Wytwórni Uzbrojenia w Warszawie[1].

Od 1925 startował w barwach Warszawianki[1][2]. Specjalizował się w biegach na 100,200 i 400 metrów[3]. Pięciokrotnie stawał na podium Mistrzostw Polski, w 1928 został Mistrzem Polski w sztafecie 4 × 100 m. W 1928 reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie (400 m)[1][3]. Od 1930 pełnił funkcję kierownika sekcji lekkoatletycznej w Warszawiance[1].

Aresztowany 30 marca 1940 został osadzony na Pawiaku, 20 lub 21 czerwca 1940 wywieziony do Palmir i rozstrzelany w ramach Akcji AB (m.in. z Januszem Kusocińskim i Tomaszem Stankiewiczem)[1][4].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 52–55. OCLC 61559795.
  2. ↑ Wryk 2015 ↓, s. 662.
  3. ↑ a b Wryk 2015 ↓, s. 663.
  4. ↑ Wryk 2015 ↓, s. 664.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 662–664. ISBN 978-83-64864-22-3.
Mistrzowie Polski w sztafecie 4 × 100 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ a b Nie rozegrano.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Feliks_Żuber&oldid=71578272”