Ewa Kantor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ewa Maria Kantor (ur. 24 czerwca 1956 w Dębicy) – polska polityk, nauczycielka, posłanka na Sejm IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1987 ukończyła studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Technicznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie, a w 2000 studia podyplomowe z zarządzania i marketingu na wydziale zamiejscowym w Tarnowie Wyższej Szkoły Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu.

W 1981 rozpoczęła pracę jako nauczycielka w szkole podstawowej w Dębicy. Od 1990 do 1998 i od 1999 do 2001 pracowała w liceum w tym mieście. W 1998 do 1999 kierowała delegaturą kuratorium oświaty. W 1981 wstąpiła do NSZZ „Solidarność”.

W wyborach parlamentarnych w 2001 została liczbą 5958 głosów wybrana posłem IV kadencji. Startowała z listy Ligi Polskich Rodzin w okręgu rzeszowskim. W kwietniu 2004 przeszła do koła poselskiego Dom Ojczysty^[1] (przystąpiła także do partii o tej nazwie, istniejącej do 2005). Zasiadała w Komisji Finansów Publicznych, Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka oraz sejmowej komisji śledczej ds. prywatyzacji PZU. W 2005 z listy DO bez powodzenia ubiegała się o reelekcję (otrzymała 1249 głosów^[2]), a w 2013 (z własnego komitetu) o mandat senatora w wyborach uzupełniających w okręgu nr 55 (otrzymała 1617 głosów, tj. 2,76%, zajmując 4. miejsce spośród 7 kandydatów^[3]). Później związała się z Solidarną Polską, będąc kandydatką tej partii na liście PiS w wyborach do Sejmu w 2015^[4]. Z listy Prawa i Sprawiedliwości wystartowała również w wyborach parlamentarnych w 2023^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2015-09-09].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2002.