Ewa Heine – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ewa Heine
Ilustracja
Ewa Heine w Warszawie w pijalni czekolady na Nowym Świecie. Grudzień 2007.
Miejsce urodzenia

Łódź

Ewa Heine (ur. w Łodzi) – współczesna polska dziennikarka radiowa i krytyk teatralny.

Ukończyła studia na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej i dziennikarstwo. Od 1992 roku prowadzi w Polskim Radiu (Program I) program Notatnik Kulturalny, oraz nocne spotkania z pisarzami i inne programy. Była związana z programem Muzyka i aktualności.

Opracowała m.in. programy radiowe dotyczące siostry Blanki ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża i programy dotyczące Marii Fołtyn. Jest związana z duszpasterstwem środowisk twórczych oraz Towarzystwa im. Stanisława ze Skarbimierza. Jest członkiem sekcji krytyków teatralnych ZASP.

Jest córką Sergiusza Heine.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ewa Heine, Dwutygodnik Ruch Muzyczny, 2002, Moje życie toczy się wokół muzyki - mówi Marcel Prawy, nr 7, s. 12.
  • Krystyna Czuba, Są takie kobiety. Lubię moich rozmówców, 1995, ISBN 83-903359-6-4, ss 98-102.