Ewa Żmuda-Trzebiatowska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ewa Żmuda-Trzebiatowska (z prawej) | |
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1956 |
---|---|
Zawód, zajęcie | polityk, nauczycielka |
Alma Mater | |
Stanowisko | posłanka na Sejm VII kadencji (2011–2015) |
Partia |
Ewa Ilona Żmuda-Trzebiatowska z domu Pesta (ur. 8 września 1956 w Szczecinie[1]) – polska polityk, nauczycielka i samorządowiec, posłanka na Sejm VII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła filologię germańską w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, a także studia podyplomowe z zakresu public relations w Zachodniopomorskiej Szkole Biznesu w Szczecinie oraz organizacji i zarządzania w oświacie na Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego. Zawodowo związana z edukacją, m.in. jako nauczycielka języka niemieckiego w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Wolinie[1].
W wyborach w 2010 z ramienia Platformy Obywatelskiej została wybrana do rady miejskiej w Świnoujściu[2]. Rok później z listy PO wystartowała w wyborach parlamentarnych. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 4906 głosów w okręgu szczecińskim[3]. W 2015 nie została wybrana na kolejną kadencję.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 504.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-10-15].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-15].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-11-22].