Eustachy Tarnawski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eustachy Tarnawski

Data i miejsce urodzenia	22 września 1902 Lwów
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1992 Sopot
profesor nauk matematycznych
Specjalność: funkcje rzeczywiste
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	23 czerwca 1947 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Profesura	1957
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Szkoła Inżynierska im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda Politechnika Gdańska
Odznaczenia

Eustachy Tarnawski (ur. 22 września 1902 we Lwowie, zm. 30 czerwca 1992 w Sopocie) – polski matematyk, profesor zwyczajny Politechniki Gdańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Walczył w obronie Lwowa, a następnie studiował na Uniwersytecie Lwowskim pod kierunkiem profesora Romana Negrusza. Wyjechał do Wolnego Miasta Gdańska, gdzie pełnił funkcję wiceprezesa Gminy Polskiej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Uczył matematyki w tamtejszym Gimnazjum Macierzy Polskiej. Podczas II wojny światowej przebywał razem z żoną w Warszawie, doktor Maria Tarnawska poległa podczas powstania warszawskiego 13 sierpnia 1944. Po 1945 powrócił do Gdańska, gdzie wykładał na Politechnice, był autorem podręczników uniwersyteckich. Po przejściu w stan spoczynku przekazał katedrę swojej asystentce Wandzie Rogińskiej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1938, 1948), Odznaką Grunwaldzką (1946), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1958). Zgodnie z własnym życzeniem po śmierci spoczął w grobie, gdzie podczas wojny pochowano jego żonę na cmentarzu Bródnowskim (kw. 30B-II-18).

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

• „Matematyka dla studiów technicznych”;
• „Rachunek różniczkowy”;
• „Matematyka dla elektryków”;
• „Matematyka dla chemików”;
• „Wiadomości wstępne z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej”;
• „Matematyka: dla studentów wydziałów mechanicznych i elektrycznych szkół politechnicznych cz. I i II”;
• „Niektóre wiadomości z rachunku przybliżonego: (wykłady matematyki na Wydziale Chemicznym)”.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Michał Halaubrenner „Roman Negrusz”, Instytut Fizyki PAN
• Katalog Biblioteki Narodowej, Tarnawski Eustachy
• Henryk Galus „Polonia gdańska i jej nowe pokolenia” Gdańsk 2010 (mylnie E. Tarnowski). hgalus.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-19)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Eustachy Tarnawski Encyklopedia Gdańska
• Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 155, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7