Ernest Mühlen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ernest Mühlen

Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1926 Ettelbruck
Data śmierci	19 marca 2014
Zawód, zajęcie	polityk, ekonomista, publicysta
Partia	Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Ernest Mühlen (ur. 8 czerwca 1926 w Ettelbrucku^[1], zm. 19 marca 2014^[2]) – luksemburski polityk, ekonomista i publicysta, działacz Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej, w latach 1982–1984 minister, poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji, parlamentarzysta krajowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował handel, finanse i ekonomię w wyższym instytucie handlowym w Antwerpii, doktoryzował się z nauk ekonomicznych na Uniwersytecie Paryskim^[3][4]. W latach 1952–1973 pracował w strukturach wspólnotowych (EWWiS i EWG). Był m.in. urzędnikiem w dziale prasowym i informacyjnym, a także kierował przedstawicielstwem Komisji Europejskiej w siedzibie Europejskiego Banku Inwestycyjnego^[3][4]. Zajmował się też działalnością dydaktyczną jako wykładowca w Strasburgu^[4], a także dziennikarstwem i publicystyką ekonomiczną^[3][4]. Był długoletnim członkiem zarządu grupy Saint-Paul Luxembourg (właściciela gazety „Luxemburger Wort”)^[5]. Uzyskał członkostwo w sekcji nauk moralnych i politycznych Institut Grand-Ducal (luksemburskiej akademii nauk)^[4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Chrześcijańsko-Społecznej Partii Ludowej^[1]. W latach 1973–1979 zasiadał w radzie miejskiej Luksemburga^[6]. W 1979 objął stanowisko sekretarza stanu do spraw finansów. W grudniu 1982 w rządzie Pierre’a Wernera przeszedł na funkcję ministra rolnictwa, winogrodnictwa, gospodarki wodnej i leśnictwa, którą pełnił do lipca 1984^[7]. Od 1979 do 1984 był też przedstawicielem Luksemburga w Banku Światowym^[4].

W latach 1984–1989 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego II kadencji. Zasiadał we frakcji Europejskiej Partii Ludowej, w latach 1985–1986 wchodził w skład jej prezydium. Pracował w Komisji ds. Stosunków Gospodarczych z Zagranicą, a później w Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej^[1]. W latach 1989–1991 zasiadał w Izbie Deputowanych, po czym do 1996 reprezentował Luksemburg w radzie dyrektorów Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]