Ermanno Carlotto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ermanno Carlotto (ur. 30 listopada 1878 w Ceva, zm. 27 czerwca 1900 w Tiencinie[1]) - oficer Regia Marina, pośmiertnie udekorowany Medaglia d'oro al Valor Militare.

Ukończył Akademię Morską w Livorno, służył na krążowniku pancernymCarlo Alberto” jako midszypmen. W 1900 otrzymał promocję na podporucznika marynarki i na pokładzie krążownika pancernopokładowego[a] „Elba” udał się do Chin[1].

Brał udział w powstaniu bokserów, dowodząc oddziałem 20 żołnierzy został ciężko ranny 19 czerwca 1900, zmarł z poniesionych ran osiem dni później. Został odznaczony „Złotym Medalem za Odwagę” (Medaglia d'oro al Valor Militare)[2].

Jego nazwiskiem nazwano wodowaną w 1918 kanonierkę „Ermanno Carlotto”.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W oryginale klasyfikowany jako ariete torpediniere, dosłownie „krążownik torpedowo-taranowy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ermanno CARLOTTO. marina.difesa.it. [dostęp 2010-10-22]. (wł.).
  2. Medaglia d'oro al Valor Militare alla memoria. [dostęp 2010-10-22]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]