Epiksylit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Epiksylit – organizm rosnący na drewnie[1], zarówno na martwym drewnie w lesie, jak i na drewnianych wyrobach, takich jak płoty, deski, belki itp. oraz całe konstrukcje drewniane[2].

Epiksylity odgrywają rolę w przyrodzie i w gospodarce człowieka. Rozkładając zawarte w drewnie substancje organiczne stają się czynnikiem glebotwórczym. Te, które żyją na konstrukcjach drewnianych powodują ich niszczenie[2]. Do epiksylitów należą głównie porosty, glony, grzyby, mszaki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  2. ↑ a b mgr inż. Grzegorz Gajkowski. Świat porostów [online] [dostęp 2014-06-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-14].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Epiksylit&oldid=62040095”