Eoarchaik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eoarchaik
4000–3600 mln lat temu
Tabela stratygraficzna
poprzedni okres
następny okres
paleoarchaik

Eoarchaik (ang. Eoarchean)

Nieformalnie eoarchaik utożsamia się czasem z hadeikiem (hadejem) lub azoikiem.

Obejmuje okres od tworzenia się planet do ustabilizowania się orbit planet. W tej erze powstał Księżyc, uformowało się Jądro Ziemi, Płaszcz ziemski oraz skorupa ziemska, a także pojawiły się oceany. W połowie ery trwał natomiast okres Wielkiego Bombardowania. W końcowych fazach ery prawdopodobnie powstało życie. Dowody na to są jednak niepewne. Istnieją jednak hipotezy, iż mogło ono wtedy zostać kilkukrotnie przeniesione z przestrzeni kosmicznej i zniszczone. Wtedy też powstały najstarsze minerały (kryształ cyrkonu z Jack Hills w Australii) oraz skały (gnejsy z północno-zachodniej Kanady) na Ziemi[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Mizerski, Jan Żukowski: Tablice geograficzne. Warszawa: Adamantan, 2008, s. 63-65. ISBN 978-83-7350-121-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]