Enrico Dante – Wikipedia, wolna encyklopedia

Enrico Dante
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1884
Rzym

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1967
Rzym

Sekretarz Kongregacji ds. Rytów
Okres sprawowania

1960–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

3 lipca 1910

Nominacja biskupia

28 sierpnia 1962

Sakra biskupia

21 września 1962

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Agata de’ Goti

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 września 1962

Konsekrator

Jan XXIII

Współkonsekratorzy

Francesco Carpino
Pietro Parente

Enrico Dante (ur. 5 lipca 1884, Rzym – zm. 24 kwietnia 1967, Rzym) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej – sekretarz Świętej Kongregacji Obrzędów, kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Odbył studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz przy Trybunale Roty Rzymskiej. 3 lipca 1910 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Był wieloletnim wykładowcą Papieskiego Athenaeum "De Propaganda Fide" w Rzymie. W 1913 został mianowany oficjałem w Świętej Penitencjarii Apostolskiej, a w marcu 1914 członkiem Kolegium Ceremonii Papieskich. Od października 1923 był substytutem-adiunktem, a od września 1930 substytutem w Kongregacji ds. Rytów; od maja 1943 podsekretarz w Kongregacji Ceremonii. W maju 1943 został mu nadany tytuł papieskiego prałata domowego.

Od czerwca 1947 prefekt Ceremonii Papieskich, następnie prosekretarz (styczeń 1959) i sekretarz (styczeń 1960) Kongregacji ds. Rytów; 28 sierpnia 1962 został mianowany arcybiskupem tytularnym Carpasia, sakry biskupiej udzielił mu w Rzymie papież Jan XXIII 21 września 1962 roku. Kolejny papież, Paweł VI, wyniósł go do godności kardynalskiej; 22 lutego 1965 otrzymał tytuł kardynała-prezbitera Sant'Agata de’ Goti.

W latach 1962-1965 brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]