Emma Raducanu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emma Raducanu
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 2002
Toronto

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

10 (11 lipca 2022)

Australian Open

2R (2022-2024)

Roland Garros

2R (2022)

Wimbledon

4R (2021)

US Open

W (2021)

Emma Raducanu, Emma Răducanu[1] (ur. 13 listopada 2002 w Toronto) – brytyjska tenisistka pochodzenia rumuńsko-chińskiego, zwyciężczyni US Open 2021 w grze pojedynczej kobiet.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodzona 13 listopada 2002 w Toronto jako córka Chinki z Shenyangu i Rumuna z Bukaresztu[2]. Posiada obywatelstwo brytyjskie i kanadyjskie[3].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W swojej karierze wygrała w trzech turniejach singlowych rangi ITF. 11 lipca 2022 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 10. pozycję.

W turnieju głównym zawodów wielkoszlemowych zadebiutowała w 2021 roku podczas Wimbledonu, osiągając czwartą rundę gry pojedynczej. Kilka miesięcy później, w swoim pierwszym występie na kortach US Open, przeszła przez kwalifikacje, a następnie zwyciężyła w całym turnieju, pokonując w finale Leylah Fernandez 6:4, 6:3. W całych zawodach nie straciła seta. Zmagania w Nowym Jorku rozpoczęła będąc sklasyfikowaną na 150. miejscu w rankingu WTA, a po triumfie awansowała na 23. pozycję[4].

W 2021 roku podpisała kontrakt z francuskim domem mody Christian Dior[5] oraz producentem biżuterii Tiffany & Co.[6], a w 2022 roku z niemieckim producentem samochodów Porsche[7].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A 2R 2R 2R 0 / 3 3 – 3
French Open A A A A 2R A 0 / 1 1 – 1
Wimbledon Q1 Q1 NH 4R 2R A 0 / 2 4 – 2
US Open A A A W 1R A 1 / 2 7 – 1
Ranking na koniec roku 692 503 343 19 75 285 1 / 8 15 – 7

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Emma Raducanu nigdy nie startowała w rozgrywkach gry podwójnej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Emma Raducanu nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 11 września 2021 US Open Twarda Kanada Leylah Fernandez 6:4, 6:3

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 21 sierpnia 2021 Chicago Twarda Dania Clara Tauson 1:6, 6:2, 4:6

Finały turniejów ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 40 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 5 (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 19/05/2018 Izrael Tyberiada 15 000 Twarda Belgia Hélène Scholsen 7:5, 6:4
Zwyciężczyni 2. 21/10/2018 Turcja Antalya 15 000 Twarda Czechy Johana Marková 6:4, 6:2
Finalistka 1. 31/03/2019 Izrael Tel Awiw 15 000 Twarda Włochy Corinna Dentoni 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 15/12/2019 Indie Pune 25 000 Twarda Wielka Brytania Naiktha Bains 3:6, 6:1, 6:4
Finalistka 2. 01/03/2020 Wielka Brytania Sunderland 25 000 Twarda (hala) Bułgaria Wiktorija Tomowa 6:4, 4:6, 3:6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. digi24.ro.
  2. Tom Hamilton: Emma Raducanu shines bright among young British stars enjoying success on their own terms. ESPN, 2021-09-13. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).
  3. Rosie DiManno: Canadian Leylah Fernandez leaves the U.S. Open a winner, just without the trophy. Toronto Star, 2021-09-11. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).
  4. Łukasz Iwanek: Emma Raducanu w siódmym niebie! Nieprawdopodobny triumf Brytyjki w US Open. Sportowe Fakty, 2021-09-12. [dostęp 2021-09-12]. (pol.).
  5. Liam Hess: Emma Raducanu On Becoming Dior’s Newest Ambassador. Vogue, 2021-10-19. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).
  6. Clara Strunck: Emma Raducanu Is The New Face Of Tiffany & Co.. Elle, 2021-09-22. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).
  7. Emma Raducanu becomes new Porsche Brand Ambassador. Porsche Newsroom, 2022-03-22. [dostęp 2022-06-29]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]