Elysium Mons – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elysium Mons
Ilustracja
Elysium Mons znajduje się w centrum zdjęcia, pomiędzy mniejszymi wulkanami Hecates Tholus (u góry) i Albor Tholus
Planeta

Mars

Położenie

Mars, region Elysium

Wysokość

16 000 m nad poziom odniesienia

Wybitność

13 900 m

Dane wulkanu
Typ wulkanu

wulkan tarczowy

Aktywność

wygasły

Położenie na mapie Marsa
Mapa konturowa Marsa, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Elysium Mons”
Mars25,0200°N 212,7900°W/25,020000 -212,790000

Elysium Mons – największy spośród trzech wulkanów tarczowych na wyżynie Elysium na Marsie. Jest to piąty pod względem wysokości szczyt na planecie i najwyższy poza wyżyną Tharsis. Wulkan ma 401 km średnicy[1], wznosi się na wysokość prawie 14 km ponad otaczające równiny pokryte lawą.

Decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej w 1973 roku nazwa tego obszaru pochodzi od cechy albedo, dostrzeżonej na Marsie przez dawnych obserwatorów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b MUA: Elysium Mons. [dostęp 2012-11-30]. (ang.).