Elma Muros – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elma Muros
Pełne imię i nazwisko

Elma Muros-Posadas

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1967
Magdiwang, Filipiny

Obywatelstwo

Filipiny

Wzrost

168 cm

Trener

Jorge „Jojo” Posadas

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Filipiny
Igrzyska azjatyckie
brąz Pekin 1990 400 m ppł
brąz Hiroszima 1994 skok w dal
Mistrzostwa Azji
srebro Kuwejt 1983 skok w dal
srebro Nowe Delhi 1989 skok w dal
brąz Manila 1993 skok w dal
brąz Dżakarta 1995 skok w dal
Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej
złoto Singapur 1983 skok w dal
złoto Bangkok 1985 skok w dal
złoto Kuala Lumpur 1989 100 m ppł
złoto Kuala Lumpur 1989 skok w dal
złoto Manila 1991 100 m ppł
złoto Manila 1991 skok w dal
złoto Singapur 1993 400 m ppł
złoto Singapur 1993 skok w dal
złoto Chiang Mai 1995 100 m
złoto Chiang Mai 1995 200 m
złoto Chiang Mai 1995 skok w dal
złoto Dżakarta 1997 siedmiobój
złoto Dżakarta 1997 skok w dal
złoto Bandar Seri Begawan 1999 siedmiobój
złoto Bandar Seri Begawan 1999 skok w dal
złoto Kuala Lumpur 2001 siedmiobój
srebro Manila 1981 4 × 100 m
srebro Chiang Mai 1995 100 m ppł

Elma Muros-Posadas (ur. 14 stycznia 1967 w Magdiwang) – filipińska lekkoatletka, sprinterka, płotkarka, wieloboistka i skoczkini w dal.

Lata młodości[edytuj | edytuj kod]

Jest szóstym z dziewięciorga dzieci farmerów. Jej matka, Alice, startowała w młodości w biegu na 400 m.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Profesjonalną karierę rozpoczęła w wieku 14 lat.

W 1981 zadebiutowała na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej, stając się najmłodszym reprezentantem Filipin na tych zawodach. W skoku w dal zajęła 4. miejsce z wynikiem 5,64 m. Zdobyła wówczas także srebro w sztafecie 4 × 100 m[a].

W 1983 ponownie wystartowała na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej. Wywalczyła na nich złoty medal w skoku w dal z wynikiem 6,06 m. W tym samym roku zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Azji w skoku w dal z wynikiem 6,09 m.

W 1984 po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, na których wzięła udział w skoku w dal. Odpadła w kwalifikacjach, zajmując 20. miejsce z wynikiem 5,64 m[1].

W 1985 po raz kolejny wzięła udział w igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej i wywalczyła złoty medal w skoku w dal z wynikiem 6,11 m. W tym samym roku wystąpiła na światowych igrzyskach halowych w biegu na 60 m. Odpadła w eliminacjach, uzyskując czas 7,99 s, który dał jej 4. miejsce w biegu eliminacyjnym[2].

Miesiąc przed Igrzyskami Azji Południowo-Wschodniej 1987 Muros zaginęła[3]. Ostatecznie nie wystartowała w imprezie z powodu kłótni z organizatorami[4].

W 1989 Muros ponownie wystąpiła na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej. Zdobyła na nich dwa złote medale – na 100 m ppł z czasem 13,98 s[5] i w skoku w dal z wynikiem 6,52 m. Oba wyniki były rekordami zawodów[6]. W tym samym roku została także srebrną medalistką mistrzostw kontynentu w skoku w dal z wynikiem 6,17 m. Wystartowała także na halowych mistrzostwach świata, na których odpadła w eliminacjach biegu na 60 m, zajmując ostatnie, 5. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 7,54 s[7] oraz biegu na 200 m, plasując się na 5. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 25,05 s[8].

W 1990 wystartowała na igrzyskach azjatyckich, na których zdobyła brąz na 400 m ppł z czasem 59,47 s oraz zajęła 4. miejsce w skoku w dal z wynikiem 6,37 m[9].

W 1991 wystartowała na mistrzostwach świata w biegu na 400 m ppł, ale odpadła w eliminacjach, zajmując ostatnie, 7. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 59,90 s[10]. W tym samym roku zdobyła dwa złote medale igrzysk Azji Południowo-Wschodniej w biegu na 100 m ppł z czasem 13,66 s i skoku w dal z wynikiem 6,30 m.

W 1993 wywalczyła dwa złote medale na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej w biegu na 400 m ppł z czasem 58,65 s i w skoku w dal z wynikiem 6,44 m. W tym samym roku zdobyła brąz mistrzostw Azji w skoku w dal z wynikiem 6,29 m[11]. Wystąpiła także na mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata. Na obu imprezach startowała w skoku w dal. Na MŚ uplasowała się na 28. pozycji w eliminacjach z wynikiem 5,99 m[12], a na HMŚ była 19. w eliminacjach z wynikiem 5,96 m[13].

W 1994 zajęła 3. miejsce w skoku w dal na igrzyskach azjatyckich z wynikiem 6,41 m[14].

W 1995 na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej wywalczyła trzy złote medale i jeden srebrny (w biegu na 100 m ppł). W skoku w dal osiągnęła 6,34 m[15], w biegu na 100 m uzyskała czas 11,81 s, dwukrotnie dłuższy dystans przebiegła w 24,00 s. W tym samym roku została brązową medalistką mistrzostw Azji w skoku w dal z wynikiem 6,37 m. Wzięła również udział w mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata w skoku w dal. Na MŚ była 33. w kwalifikacjach z wynikiem 6,01 m[16], a na HMŚ uplasowała się na 17. pozycji z wynikiem 6,11 m[17].

W 1996 po raz drugi wystartowała na igrzyskach olimpijskich w skoku w dal. Odpadła w kwalifikacjach, zajmując 29. miejsce z wynikiem 6,04 m[18].

W 1997 zdobyła dwa złote medale na igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej, triumfując w siedmioboju z 5269 pkt[19] i skoku w dal z wynikiem 6,45 m. Dzięki zwycięstwu w skoku w dal stała się najstarszą triumfatorką tych igrzysk w tej konkurencji[20]. W tym samym roku została mistrzynią kraju na 100 m ppł[21]. Wystąpiła także na mistrzostwach świata i halowych mistrzostwach świata. Na MŚ wystartowała w biegu na 100 m. Odpadła w eliminacjach, plasując się na 6. pozycji w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 12,19 s[22]. Na HMŚ wzięła udział w biegu na 60 m i również odpadła w eliminacjach, zajmując 4. miejsce w swoim biegu eliminacyjnym z czasem 7,73 s[23].

W 1999 planowała zakończyć karierę, ale po igrzyskach Azji Południowo-Wschodniej postanowiła dalej startować[24]. Na tych zawodach wywalczyła dwa złote medale: w skoku w dal z wynikiem 6,34 m[25] i w siedmioboju z 5269 pkt.

W maju 2000 oznajmiła, że Igrzyska Azji Południowo-Wschodniej 2001 będą ostatnimi w jej karierze[26]. Na zawodach tych zajęła 4. miejsce w skoku w dal[27], a także zdobyła złoto w siedmioboju z 5059 pkt.

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia 2002 zakończyła karierę[28]. Po zakończeniu kariery została trenerką[29], a następnie aktorką[30].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jej mężem jest Jojo Posadas, jej były trener. Para ma córkę Klarissę (ur. 1993)[31].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie[32]

Konkurencje na powietrzu[edytuj | edytuj kod]

Muros jest także rekordzistką Filipin w sztafecie 4 × 400 metrów (3:40,9 w 1993)[35]

Konkurencje halowe[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład sztafety: Lorena Morcilla, Lydia de Vega, Perla Balatucan, Elma Muros (kolejność nieznana)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Athletics at the 1984 Los Angeles Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-15)]. (ang.).
  2. World Athletics Indoor Championships Paris-Bercy (Palais Omnisports) 18 Jan – 19 Jan 1985 60 Metres women 19 Jan 1985 Results Heats [online], World Athletics [dostęp 2021-11-26] (ang.).
  3. Tony Siddayao. Where is Elma Muros?. „Manila Standard”, s. 8, 1987-08-27. (ang.). 
  4. Dennis U. Eroa. Muros recovers from odd ailment. „Philippine Daily Inquirer”, s. 23, 2000-11-30. (ang.). 
  5. Keputusan. „Berita Harian”, s. 9, 1989-08-23. (malajski). 
  6. Elma Muros & Akiko Thomson, We're proud of you!. „Manila Standard”, s. 32, 1989-08-24. (ang.). 
  7. 60 Metres Women Heats. [w:] 2nd IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  8. 200 Metres Women Heats. [w:] 2nd IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  9. Rocky Nazareno. 'Prosaic' Muros run worth bronze. „Manila Standard”, s. 26, 1990-09-29. (ang.). 
  10. Athletics World Championships at Tokyo. „The Canberra Times”, s. 19, 1991-08-27. ISSN 0157-6925. (ang.). 
  11. Manny Angeles. Precious bronze by Elma Muros. „Manila Standard”, s. 24, 1993-12-03. (ang.). 
  12. Long Jump Women Heats. [w:] 4th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  13. Long Jump Women Qualification. [w:] 4th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  14. Asian Games at Hiroshima. „The Canberra Times”, s. 13, 1994-10-16. ISSN 0157-6925. (ang.). 
  15. Manny Angeles. Elma the golden girl. „Manila Standard”, s. 20, 1995-12-11. (ang.). 
  16. Long Jump Women Qualification. [w:] 5th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  17. Long Jump Women Qualification. [w:] 5th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  18. Athletics at the 1996 Atlanta Summer Games: Women's Long Jump Qualifying Round. sports-reference.com. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-30)]. (ang.).
  19. Aldrin Cardona. Elma wins 2nd gold medal. „Manila Standard”, s. 14, 1997-10-16. (ang.). 
  20. Elma Muros Posadas: "Jika Rakyat Menginginkannya Jadi Presiden Lagi, Saya Tidak Keberatan". [w:] Pokok & Tokoh [on-line]. tempo.co.id, 1997-10-18. [dostęp 2014-02-05]. (indonez.).
  21. Elma Muros wins century dash, but loses in long jump event. „Manila Standard”, s. 12, 1997-12-15. (ang.). 
  22. 100 Metres Women Heats. [w:] 6th IAAF World Championships in Athletics [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  23. 60 Metres Women Heats. [w:] 6th IAAF World Indoor Championships [on-line]. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  24. Muros will keep going on and on. „The Straits Times”, s. 45, 1999-08-10. (ang.). 
  25. Philippines' Muros-Posadas extends long jump win streak to 16 years. iaaf.org, 1999-08-08. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  26. Marc Anthony Reyes. One more SEA Games for Elma. „Philippine Daily Inquirer”, s. B15, 2000-05-05. ISSN 0116-0443. (ang.). 
  27. Dennis U. Eroa. Muros 4th only in long jump. „Philippine Daily Inquirer”, s. 24, 2001-09-13. (ang.). 
  28. Joey Villar: SEAG heroine Muros-Posadas finally retires. philstar.com, 2002-01-17. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  29. Marlet D. Salazar. Constant love, discipline in a changing world. „Philippine Daily Inquirer”, s. 95, 2002-05-12. (ang.). 
  30. Glen P. Sibonga: Elma Muros, celebrity athlete, is now an actress. pep.ph, 2010-11-07. [dostęp 2014-02-05]. (tagalski).
  31. Marc Anthony Reyes. Mama Elma. „Philippine Daily Inquirer”, s. 33, 2003-05-11. ISSN 0116-0443. (ang.). 
  32. Athlete profile – Elma Muros-Posadas. iaaf.org. [dostęp 2014-02-05]. (ang.).
  33. IAAF World Championships Statistics Handbook: Moscow 2013 [online], iaaf.org, s. 707 [dostęp 2014-02-21] (ang.).
  34. Women's Heptathlon – Records. [w:] Asian Athletics Championships 2013 [on-line]. athleticsasia.org. [dostęp 2014-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  35. IAAF World Championships Statistics Handbook: Moscow 2013 [online], iaaf.org, s. 729 [dostęp 2014-02-21] (ang.).
  36. a b National Indoor Records Philippines [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-02-21] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]