Eleusis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eleusis
Ελευσίνα
	; Stanowisko archeologiczne Eleuzis
Państwo	Grecja
Administracja zdecentralizowana	Attyka
Region	Attyka
Jednostka regionalna	Attyka Zachodnia
Gmina	Eleusis
Populacja (2011); • liczba ludności	; 24 910
Nr kierunkowy	210
Kod pocztowy	19200
Tablice rejestracyjne	YO
	Położenie na mapie Grecji Eleusis
	38°02′N 23°32′E/38,033333 23,533333
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Eleusis^[1] (także Elefsis, Elefsina^[a]; gr. Ελευσίνα Elefsína; staroż. Eleusis, spol. Eleuzis, Eleuzyna) – miasto przemysłowe w Grecji w Attyce.

Położone o 20 km od Aten nad zatoką noszącą grecką nazwę Kolpos Elefsinas, u zbiegu dwóch autostrad i trasy szybkiego ruchu. Przynależne do administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Attyka Zachodnia. Siedziba gminy Eleusis. W 2011 roku liczyło 24 910 mieszkańców^[2].

Miasto znane jest ze stanowiska archeologicznego i muzeum, portu dalekomorskiego, znacznie rozbudowanej, w ostatnim okresie, rafinerii ropy naftowej^[3], cywilnych i wojskowych zespołów magazynów produktów naftowych, dużego zespołu stoczniowego, fabryki betonu, stanowiącej część zespołu cementowni „Tytan”, zakładów zbrojeniowych, należących do grupy Greckie Systemy Obronne (E.A.Σ.), wojskowej bazy lotniczej i licznych mniejszych firm produkcyjnych i logistycznych zarówno cywilnych jak i wojskowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Do VII wieku p.n.e. Eleusis było politycznie niezależne od Aten. Znane z misteriów eleuzyjskich i jako ośrodek kultu Demeter i Persefony (sanktuarium zniszczone z inspiracji Alaryka^[4]). Co 4 lata organizowano panhelleńskie igrzyska eleuzyjskie zwane Eleuziniami. W mitologii Greków Eleusis było ulubionym schronieniem Demeter, gdzie przebywała po porwaniu swej córki Persefony^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Keleos – król Eleuzis
Metanejra – królowa, żona Keleosa
Triptolemos – królewicz, syn Keleosa i Metaniry

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Na wielość równolegle używanych nazw tego miasta wskazuje encyklopedia PWN^[6]. Encyklopedia PWN biznes używa nowogreckiej formy Elefsina^[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Forma przyjęta przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych jako nazwa polska.
↑ Απογραφή Πληθυσμού – Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός.
↑ Artykuł: Ελληνικά Πετρέλαια: Αύξηση όγκων πωλήσεων και διπλασιασμός εξαγωγών λόγω Διυλιστηρίου Ελευσίνας.
↑ Misteria dramatyczne. W: Jan Wierusz-Kowalski: Dramat a kult. Warszawa: KAW, 1987, s. 66. ISBN 83-03-01804-3.
↑ Wanda Markowska: Mity Greków i Rzymian. Wyd. 2. Warszawa: Iskry, 1973, s. 50.
↑ Eleusis, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-02-29] .
↑ ...rafinerie w Elefsinie.... biznes.pwn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

History of Elefsina (www.eleusina.gr). eleusina.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-19)].
Stocznia w Elefsinie. elefsis-shipyards.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-10)]. – podstawowe informacje

[u1-2] Na wielość równolegle używanych nazw tego miasta wskazuje encyklopedia PWN^[6]. Encyklopedia PWN biznes używa nowogreckiej formy Elefsina^[7]

[1] Forma przyjęta przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych jako nazwa polska.

[3] Απογραφή Πληθυσμού – Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός.

[4] Artykuł: Ελληνικά Πετρέλαια: Αύξηση όγκων πωλήσεων και διπλασιασμός εξαγωγών λόγω Διυλιστηρίου Ελευσίνας.

[5] Misteria dramatyczne. W: Jan Wierusz-Kowalski: Dramat a kult. Warszawa: KAW, 1987, s. 66. ISBN 83-03-01804-3.

[6] Wanda Markowska: Mity Greków i Rzymian. Wyd. 2. Warszawa: Iskry, 1973, s. 50.

[7] Eleusis, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-02-29] .

[8] ...rafinerie w Elefsinie.... biznes.pwn.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-12)].

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]