French
DeutschEleni Mawru – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1961 |
|---|---|
| Burmistrz Nikozji | |
| Okres | od 2007 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Eleni Mawru, gr. Ελένη Μαύρου (ur. 2 lutego 1961 w Kirenii[1]) – cypryjska polityk, działaczka Postępowej Partii Ludzi Pracy (AKEL), deputowana do Izby Reprezentantów, deputowana do Parlamentu Europejskiego V kadencji (2004), w latach 2007–2011 burmistrz Nikozji, od 2012 do 2013 minister spraw wewnętrznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Eleni Mawru urodziła się w miejscowości Kirenia na północy Cypru, gdzie mieszkała aż do 1974. Po inwazji na Cypr dokonanej przez wojska tureckie, podobnie jak wielu cypryjskich Greków, wraz ze swoją rodziną wyjechała z tej części kraju, zamieszkując w Nikozji[2].
Studiowała inżynierię lądową w stołecznym wyższym instytucie technicznym (ATI), po czym wyjechała do Wielkiej Brytanii. Kształciła się tam w zakresie politologii i stosunków międzynarodowych na University of London, uzyskując stopień Bachelor of Science[3]. W Londynie działała w tamtejszym środowisku Cypryjczyków i w organizacjach studenckich[2].
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach komunistycznej Postępowej Partii Ludzi Pracy. Była sekretarzem generalnym jej organizacji młodzieżowej EDON. Została później członkinią komitetu centralnego partii AKEL[4]. W latach 1986–1996 przez dwie kadencje była członkinią rady miejskiej stolicy Cypru[2].
W maju 2001 uzyskała mandat posłanki do Izby Reprezentantów z dystryktu Nikozja, w maju 2006 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję[2]. Była m.in. wiceprzewodniczącą komisji ds. środowiska, reprezentowała cypryjski parlament w Konwencie Europejskim[3]. W 2003 Izba Reprezentantów mianowała ją obserwatorem przy Parlamencie Europejskim. 1 maja 2004 została eurodeputowaną V kadencji w ramach delegacji krajowej w związku z wstąpieniem Cypru do Unii Europejskiej. Mandat ten wykonywała do lipca tegoż roku, gdy w PE kolejnej kadencji zasiedli europarlamentarzyści wybrani w wyborach powszechnych. W Europarlamencie pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zdrowia i Ochrony Konsumentów[1].
W wyborach na burmistrza Nikozji z 17 grudnia 2006 wystartowała z ramienia koalicji tworzonej przez Postępową Partię Ludzi Pracy, Partię Demokratyczną i Ruch na rzecz Socjaldemokracji. Zwyciężyła w tym głosowaniu, obejmując stanowisko burmistrza 1 stycznia 2007 jako pierwsza kobieta w historii. W konsekwencji złożyła mandat poselski[2].
W 2011 nie uzyskała reelekcji w wyborach na burmistrza, przegrywając z niezależnym kandydatem wspieranym przez centroprawicę[2]. Zakończyła urzędowanie z końcem tegoż roku. W marcu 2012 powołana na stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Urząd ten sprawowała przez okres roku, odeszła wraz z początkiem prezydentury Nikosa Anastasiadisa[5]. W wyniku wyborów w 2016 powróciła do Izby Reprezentantów[6].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Kawaleria Orderu Narodowego Zasługi (Francja)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2016-05-25].
- ↑ a b c d e f g Eleni Mavrou: Nicosia's first female mayor, a product of Cyprus' division. citymayors.com, 20 lipca 2007. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
- ↑ a b Nota biograficzna na stronie Konwentu Europejskiego. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Izby Reprezentantów. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
- ↑ Rulers: Cyprus: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2016-05-25]. (ang.).
- ↑ Αυτοί είναι οι 56 της νέας Βουλής – Δείτε αναλυτικά τους σταυρούς προτίμησης. philenews.com, 23 maja 2016. [dostęp 2016-05-25]. (gr.).