Elbląg (stacja kolejowa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elbląg
Elbing
Ilustracja
Dworzec w Elblągu, 2010
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowość

Elbląg

Lokalizacja

Śródmieście – (Centrum Wschód)

Data otwarcia

1852[1][2]

Poprzednie nazwy

Elbing (1852–1945)
Elbląg Główny (po 1945)

Dane techniczne
Liczba peronów

3

Liczba krawędzi
peronowych

5

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie Elbląga
Mapa konturowa Elbląga, na dole znajduje się punkt z opisem „Elbląg”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Elbląg”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Elbląg”
Ziemia54°09′01″N 19°25′12″E/54,150278 19,420000

Elbląg – dworzec kolejowy w Elblągu, w województwie warmińsko-mazurskim, w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię C. Dworzec posiada 3 zadaszone perony połączone ze sobą przejściem podziemnym.

Ruch pasażerski[edytuj | edytuj kod]

Rok Wymiana roczna Wymiana pasażerska na dobę miejsce w Polsce
2017[3] 1 100 000 3 000 80
2018[4] 1 130 000 3 100
2019[3] 1 130 000 3 100 90
2020[3] 695 000 1 900 82
2021[3] 803 000 2 200 87
2022[5] 3 000

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek był budowany w latach 1845–1847. Nazywany był wschodnim (Ostbahnhof)[potrzebny przypis]. Od 1895 roku bezpośrednio spod dworca kolejowego odjeżdżały tramwaje[potrzebny przypis]. Przed dworcem znajdował się mały park ze stawem.

Przebudowy i modernizacje[edytuj | edytuj kod]

Budynek został przebudowany w 1937 roku[potrzebny przypis].

Dworzec przed modernizacją, 2008

W 1999 roku z okazji pielgrzymki Jana Pawła II do Elbląga zbudowano przejście podziemne, które umożliwia przejście na Zatorze[6].

W latach 2010–2011 przeszedł modernizację, która kosztowała 5,5 mln zł kosztem PKP SA i budżet państwa. Uroczyste otwarcie zmodernizowanego dworca miało miejsce 30 grudnia 2011[7][8].

W okresie od lipca 2017 do października 2018 kosztem 35 mln zł nad torami stacyjnymi powstał wiadukt, łączący dzielnicę Zatorze z centrum miasta. Inwestycję zrealizowało konsorcjum gdyńskich firm MTM S.A. i Vistal[9].

W 2019 roku w budynku dworca stanęły biletomaty[10].

Lokomotywownia[edytuj | edytuj kod]

W Elblągu funkcjonowała Lokomotywownia. Np. w 1941 była to Lokomotywownia Elbląg (Lokbf Elbing), zarządzana przez Lokomotywownię w Malborku (Bw Marienburg – Westpr)[potrzebny przypis].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ogólnopolska Baza Kolejowa: historia stacji. [dostęp 2010-10-09].
  2. Elbląg – historie mało znane: Kolej w Elblągu. [dostęp 2010-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-09)].
  3. a b c d Urząd Transportu Kolejowego, Przewozy pasażerskie [online], Portal statystyczny UTK [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  4. Wymiana pasażerska na stacjach w Polsce w 2018 r. [online], Urząd Transportu Kolejowego [dostęp 2020-01-30].
  5. Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
  6. Historia elbląskich ulic: Grunwaldzka i Plac Dworcowy (odcinek 19.) [online], portelpl [dostęp 2020-05-24] (pol.).
  7. naj: „Wizytówka, jedyny taki”. Dworzec kolejowy w Elblągu otwarty. elblag.wm.pl, 2011-12-30. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-08)]. (pol.).
  8. Stanisław Cybruch: Elbląg otrzymał w prezencie noworocznym nowy dworzec PKP. wiadomosci24.pl, 2011-12-30. [dostęp 2012-08-19]. (pol.).
  9. W Elblągu zbudowano wiadukt, na który mieszkańcy czekali całe życie. Koszt 35 mln zł.
  10. PKP Intercity chce montować mnóstwo biletomatów. Nowe lokalizacje [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2020-05-24] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Elbląg
Linia 204 MalborkBraniewo (28,954 km)
Gronowo Elbląskie
odległość: 10,252 km
odległość: 8,226 km
Linia Elbląg – Myślice (0 km)
odległość: 8,5 km
Linia Elbląg – Elbląg Zdrój Przystanek (0 km)