Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Święte Cesarstwo Rzymskie
Data i miejsce urodzenia	25 września 1582 Sigmaringen
Data i miejsce śmierci	19 września 1625 Bad Iburg
Miejsce pochówku	Katedra św. Piotra w Osnabrück
Biskup Osnabrücku
Okres sprawowania	1623–1625
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	11 stycznia 1621 Paweł V
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna
Multimedia w Wikimedia Commons

Eitel Friedrich von Hohenzollern-Sigmaringen (ur. 25 września 1582 w Sigmaringen, zm. 19 września 1625 w Bad Iburg) – niemiecki kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 września 1582 roku w Sigmaringen, jako syn Karla II von Hohenzollern-Sigmaringena i Euphrosyne von Oettingen-Wallerstein^[1]. Przyjął święcenia kapłańskie, a po rezygnacji swojego brata, przejął po nim kanonikat kapituły w Kolonii^[1]. Pełnił funkcję kanonika w kilku innych miastach Królestwa Niemieckiego, a także został szambelanem papieskim^[1]. 11 stycznia 1621 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna^[2]. 19 kwietnia 1623 roku został wybrany biskupem Osnabrücku (zatwierdzony 2 października), a 29 października przyjął sakrę^[2]. Zarządzał diecezją poprzez wikariusza generalnego Alberta Lucieniusa^[1]. W 1625 roku Urban VIII zaproponował mu objęcie diecezji Bressanone, jednak kardynał zmarł 19 września w Bad Iburg^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]