Einiozaur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Einiozaur
Einiosaurus procurvicornis
Sampson, 1995
Okres istnienia: 84–72 mln lat temu
84/72
84/72
Ilustracja
Wizja artystyczna einiozaura
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

Cerapoda

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

Ceratopsidae

Podrodzina

Centrosaurinae

Rodzaj

einiozaur

Gatunek

Einiosaurus procurvicornis

Einiozaur (Einiosaurus), ejniozaur – duży przedstawiciel ceratopsów.

Nazwa rodzajowa Einiosaurus pochodzi od słowa eini, co w języku Czarnych Stóp oznacza bizona oraz od łacińskiego saurus, oznaczającego jaszczura[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Einiozaur wyposażony był w długi róg na nosie, zakrzywiony ku przodowi, oraz parę prostych rogów na brzegu tarczy. Jego dziób z przodu pyska był przystosowany do zrywania twardych części roślin, które były rozdrabniane przez zęby policzkowe z tyłu pyska i gastrolity w żołądku mięśniowym. Einiozaur miał również mięsisty ogon. Róg nie służył zapewne einiozaurowi do walki, tylko do pokazów godowych. Kryza była bardzo duża i zapewne także odgrywała istotną rolę w czasie pokazów. Możliwe, że poszczególne osobniki różniły się kształtem rogów. Dinozaur ten, podobnie jak dzisiejszy bizon, przemierzał w stadach prerie Montany.

Wielkość[edytuj | edytuj kod]

Einiozaur miał około 7 metrów długości i około 2,5 metra wysokości. Einiozaur ważył około 5 ton.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Einiozaur żył w późnej kredzie około 84–72 milionów lat temu na terenie Ameryki Północnej (Montana).

Behawior i etologia[edytuj | edytuj kod]

Einiozaury żyły zapewne w stadach, ponieważ w jednym miejscu odkryto aż trzy osobniki: dorosłego, młodocianego i bardzo starego.

Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]

Szczątki tego dinozaura zostały znalezione przez Scotta Sampsona w 1995 w północno-centralnej części stanu Montana.

Gatunki[edytuj | edytuj kod]

  • Einiosaurus procurvicornis – byczy jaszczur z rogiem wygiętym w przód.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Einiosaurus [online], Paleofile.com [dostęp 2018-03-21] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]