Edward Więcek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Więcek
Data i miejsce urodzenia

1 września 1922
Kraków

Data i miejsce śmierci

20 września 1994
Kraków

Informacje klubowe
Klub

Wisła Kraków (1947-1948)
Gwardia Kraków (1949)
Ogniwo Kraków (1950-1951)
Stal Rzeszów (1952)
Stal Mielec (1953)

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Gdańsk 1949 bieg na 10 000 m
srebro Kraków 1950 bieg na 5000 m
srebro Kraków 1950 bieg na 10 000 m
srebro Katowice 1950 sztafeta 3 × 1000 m
brąz Poznań 1947 bieg na 10 000 m
brąz Warszawa 1948 bieg na 10 000 m

Edward Więcek (ur. 1 września 1922 w Krakowie, zm. 20 września 1994 tamże[1]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był mistrzem Polski w biegu na 10 000 metrów w 1949, wicemistrzem w biegu na 5000 metrów, biegu na 10 000 metrów i sztafecie 3 × 1000 metrów w 1950 oraz brązowym medalistą w biegu na 10 000 metrów w 1947 i 1948[2].

W 1949 wystąpił w meczu z Rumunią, zajmując 3. miejsce w biegu na 10 000 metrów. Był to jego jedyny występ w meczu reprezentacji Polski[3].

Rekordy życiowe[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 3000 metrów 3 maja 1950, Chorzów 9:00,4
bieg na 5000 metrów 30 kwietnia 1950, Warszawa 15:41,3
bieg na 10 000 metrów 10 września 1951, Kraków 33:15,2
bieg na 3000 metrów z przeszkodami 7 września 1950, Kraków 10:27,4

Był zawodnikiem Wisły Kraków (1947-1949), Ogniwa Kraków (1950-1951), Stali Rzeszów (1952) i Stali Mielec (1953)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 408-409. ISBN 978-83-64544-06-4.
  2. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 61, 70, 71 i 275. ISBN 978-83-61233-20-6.
  3. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984, s. 369.