Edward Elric – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Elric

Stalowy Alchemik

Postać z Fullmetal Alchemist
cosplay Edwarda Elrica
Pierwsze wystąpienie	rozdz. 1: Dwaj alchemicy odc. 1: Walka ze Słońcem
Ostatnie wystąpienie	rozdz. 109: Kres podróży film: Conqueror of Shambala
Twórca	Hiromu Arakawa
Dubbing	Romi Paku (2003, 2009)
Dane biograficzne
Pochodzenie	Amestryjczyk
Data urodzenia	1899
Rodzina	Alphonse Elric (brat), Van Hohenheim i Trisha Elric (rodzice)
Inne informacje
Zajęcie	Państwowy Alchemik

Edward Elric (jap. エドワード・エルリック Edowādo Erurikku) – postać fikcyjna, protagonista i tytułowy bohater^[a] mangi i anime Fullmetal Alchemist. Jest żołnierzem w stopniu majora i Państwowym Alchemikiem o przydomku „Stalowy”^[1]. W obu wersjach anime głosu użycza mu Romi Paku.

Opis postaci[edytuj | edytuj kod]

Edward urodził się w 1899 roku w Resembool, jako syn Van Hohenheima i Trishy Elric^[2][3]. Po odejściu Van Hoheheima, Trisha sama wychowywała synów, jednak w 1904 roku zmarła na chorobę zakaźną^[3]. Ed, podobnie jak Al od dziecka interesował się alchemią i wkrótce potem razem wyruszyli w podróż, w czasie której poznali Izumi Curtis^[4]. Kobieta, mieszkająca w Dublith na południu wraz z mężem Sigiem, zostaje ich nauczycielką alchemii^[4]. Jako element treningu, obaj musieli przeżyć miesiąc na bezludnej wyspie, bez możliwości używania alchemii^[4]. Po powrocie do Resembool, w 1910 bracia Elric przeprowadzają zakazaną transmutancję ludzkiego ciała, chcąc przywrócić matkę do życia^[3]. Przedsięwzięcie kończy się jednak niepowodzeniem – wskrzeszone ciało (niepodobne do człowieka) natychmiast umiera, natomiast bracia za złamanie tabu – stają przed „Prawdą”^[3]. W wyniku tego Ed, traci lewą nogę, natomiast Al – całe ciało^[3]. Wówczas Edward poświęca swoją prawą rękę, aby przywołać duszę brata, do stojącej nieopodal zbroi^[3]. Po tym zdarzeniu bracia udali się do zaprzyjaźnionej rodziny Rockbellów, gdzie Winry wykonała protezy dla Eda^[5]. W rok po tych wydarzeniach, 3 października 1911 bracia spalili swój dom i wyruszyli poszukiwać sposobu na odzyskanie dawnych ciał^[6]. W międzyczasie Edward zostaje zwerbowany przez Roya Mustanga i pomyślnie przechodzi egzamin na Państwowego Alchemika, otrzymując przydomek „Stalowy”^[3]. Ponieważ otworzył Bramę Prawdy, nie potrzebuje rysować kręgów transmutacyjnych – używa zdolności alchemicznych klaskając dłońmi^[7].

Od tej chwili bracia szukają kamienia filozoficznego, dzięki któremu mogliby odzyskać ciała^[2]. Udaje mi się zdobyć informacje o nim, od doktora Marcoh, który kiedyś nad nim pracował^[2]. Niebawem trafiają na ślady homunkulusów, mając nadzieję, że dzięki ich nieśmiertelności zdołają także osiągnąć swój cel^[8]. Aby zbliżyć się do homunkulusów, Edward chce prowokuje Scara, zabijającego Państwowych Alchemików, do ataku i dzięki temu wkrótce pojawia się Gluttony^[9]. Z pomocą Linga, Lan Fan i Fu, a także Mustanga udaje się schwytać i uwięzić homunkulusa^[10]. W ataku gniewu Gluttony uwalnia się i przypadkowo pożera Eda, Linga oraz Envy'ego^[11]. Dzięki umiejętnościom alchemicznym Eda, udaje im się wydostać, po czym trafiają do siedziby Ojca^[12]. Aby przeciwstawić się homunkulusom, a także aby znaleźć May Chang (dziewczynkę posługującą się danchemią – leczniczą alchemią), Al i Ed wyruszają na północ i trafiają do fortecy Briggs, dowodzonej przez generał Olivier Mirę Armstrong^[13]. W trakcie pobytu w Briggs, przybywa tam Solf Kimblee, który nakazuje Elricowi znaleźć m.in. Scara^[14]. Wówczas Edward zostaje rozdzielony z bratem i przez pewien czas wędruje z chimerami Dariusem i Heinkelem, a następnie z homunkulusem-banitą, Greedem od którego dowiaduje się o Dniu Sądu^[15]. Wkrótce potem trafiają oni do Liore, gdzie walczą z Pride'm^[16]. Pomimo że homunkulus ma przewagę, Edward nie musi obawiać się śmierci, gdyż jest jednym z kandydatów na „ofiarę”^[17]. Podczas końcowej konfrontacji udaje mu się zabić Pride'a (osłabionego przeprowadzeniem ludzkiej transmutancji) dzięki pomocy duszy Kimblee'a, uwięzionej wewnątrz homunkulusa^[18]. W następnej walce z Ojcem, proteza ręki Edwarda zostaje zniszczona i jego życie jest zagrożone^[19]. Wówczas Alphonse, z pomocą May, przeprowadza transmutancję swojej duszy (niszcząc zbroję i powracając do prawdziwego ciała za Bramą Prawdy) i dzięki temu przywraca bratu jego prawdziwą rękę^[19]. Aby przywrócić Ala do życia, Ed poświęca własną Bramę, tym samym zrzekając się umiejętności alchemicznych^[20]. Po odzyskaniu ciała bracia wracają do Resembool, a po dwóch latach Ed wyznaje swoje uczucia Winry i wyjeżdża na zachód, aby dowiedzieć się więcej o alchemii^[20].

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Edward Elric został uznany za najlepszą postać męską w cyklu Anime Grand Prix w 2003 roku^[21]. W dwóch kolejnych latach zajął odpowiednio trzecie i piąte miejsce^[22][23]. Opiniotwórczy serwis IGN w swojej liście 25 najważniejszych postaci z anime z 2009 roku, uplasował Edwarda na siódmym miejscu^[24]. Pięć lat później został zaklasyfikowany jako ósmy^[25].

Dubbingująca go Romi Paku w 2003 zdobyła nagrodę Anime Grand Prix w kategorii najlepszy seiyū^[21]. W 2004 i 2005 zajęła trzecie miejsca^[22][23]. W tej samej kategorii zwyciężyła w 2004 roku wygrywając Tokyo Anime Award^[26].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]