French
DeutschEdmund Kosicki – Wikipedia, wolna encyklopedia
 porucznik rezerwy | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||||||
| Informacje klubowe | |||||||
| Klub | 60 pułk piechoty (1922–1923) | ||||||
| Dorobek medalowy | |||||||
| |||||||
Edmund Kosicki (ur. 3 października 1893 w Poznaniu[1], zm. 15 stycznia 1970[2]) – polski uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, sędzia piłkarski oraz lekkoatleta długodystansowiec.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Miał wykształcenie średnie. w 1914 został wcielony do armii Cesarstwa Niemieckiego, gdzie służył w 13 oddziale karabinów maszynowych w stopniu sierżanta sztabowego. Od 15 stycznia 1919 w Wojsku Polskim, oficer od 24 czerwca tego roku. Był dowódcą kompanii w 1 pułku strzelców wielkopolskich (późniejszym 55 pułku piechoty). W 1920 dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych[1]. Miał stopień porucznika rezerwy[3].
Był wicemistrzem Polski w biegu na 5000 metrów w 1923[4], a także zwycięzcą biegu ulicznego o puchar „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” w tym samym roku[1].
Później był sędzią piłkarskim, prezesem sędziów Górnośląskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej[5]
Zmarł w 1970. Pochowany na cmentarzu bonifratrów w Katowicach–Bogucicach (kwatera A3, rząd 10, grób 15)[2].
Jego młodszy brat Zygfryd był znanym piłkarzem i trenerem piłkarskim[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 101. ISBN 83-9136-63-9-1.
- ↑ a b Wyszukiwarka grobów. Cmentarz Bonifratrów w Katowicach, śp. Edmund Kosicki [online], katowicebonifratrow.grobonet.com [dostęp 2020-02-24] (pol.).
- ↑ Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej: Kosicki Edmund [online], Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego [dostęp 2020-02-24] (pol.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 59. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Kalendarium [online], Śląski Związek Piłki Nożnej [dostęp 2020-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-14] (pol.).
- ↑ Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Stulecie (1) - ludzie, fakty 1918-1939. Katowice: GiA, 2017, s. 94, seria: Encyklopedia piłkarska Fuji. ISBN 978-83-88232-61-9.