Dziekania (jurydyka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dziekania – obszar przyległy do Starej Warszawy, wyłączony spod miejskiej jurysdykcji, współcześnie fragment Starego Miasta w Warszawie.

Po przeniesieniu w 1406 r. kapituły z Czerska do Warszawy, książę Janusz I Starszy nadał 13 kanonikom place na budowę domów (kanonii, kurii), wyłączone spod jurysdykcji miejskiej. Była to obecna ulica Kanonia, okalająca placyk na tyłach kolegiaty św. Jana, na którym znajdował się najstarszy cmentarz warszawski zlikwidowany w 1780 r. Kolejną ulicą była Dziekania, również podlegająca odrębnej jurysdykcji. Na rogu z ulicą Świętojańską znalazła się najstarsza warszawska szkoła parafialna, wspominana w aktach procesu polsko-krzyżackiego z 1339 r.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dziekania_(jurydyka)&oldid=66073284”