French
DeutschDylan Borlée – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Dylan Borlée (2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dylan Borlée (ur. 20 września 1992 w Woluwe-Saint-Lambert) – belgijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach sprinterskich.
W 2011 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zajęła 6. miejsce na mistrzostwach Europy juniorów w Tallinnie. W 2013 sięgnął po srebro młodzieżowych mistrzostw Europy w Tampere oraz igrzysk frankofońskich w Nicei.
W 2016 wszedł w skład belgijskiej sztafety 4 × 400 metrów, która zdobyła złoto mistrzostw Europy w Amsterdamie. W tym samym roku belgijska sztafeta z Borlée w składzie zajęła 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, natomiast rok później wraz z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal halowych mistrzostw Europy w Belgradzie. W 2018 zdobył dwa medale: brąz podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham oraz złoty na czempionacie Europy w Berlinie w biegach rozstawnych. Brązowy medalista mistrzostw świata w Dosze w sztafecie 4 × 400 metrów (2019).
Złoty medalista mistrzostw Belgii.
Sukcesy na arenie międzynarodowej odnosi jego rodzeństwo – bracia bliźniacy Kévin i Jonathan oraz siostra Olivia. Ojcem całej czwórki jest Jacques Borlée – halowy wicemistrz Europy na 200 metrów z 1983.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Tallinn | sztafeta 4 × 400 m | 6. miejsce | 3:10,89 |
| 2013 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Tampere | sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:04,90 |
| Mistrzostwa świata |  Moskwa | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:01,02 | |
| Igrzyska frankofońskie |  Nicea | bieg na 400 m | 5. miejsce | 47,25 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:06,24 | |||
| 2015 | Halowe mistrzostwa Europy |  Praga | bieg na 400 m | 2. miejsce | 46,25 |
| sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:02,87 | |||
| IAAF World Relays |  Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 2:59,33 | |
| Mistrzostwa świata |  Pekin | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:00,24 (elim.) | |
| 2016 | Halowe mistrzostwa świata |  Portland | sztafeta 4 × 400 m | 6. miejsce | 3:09,71 |
| Mistrzostwa Europy |  Amsterdam | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:01,10 | |
| Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro | sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 2:58,52 | |
| 2017 | Halowe mistrzostwa Europy |  Belgrad | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:07,80 |
| IAAF World Relays | Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce (Finał B) | 3:07,14 | |
| I liga drużynowych mistrzostw Europy | Vaasa | bieg na 400 m | 3. miejsce | 46,56 | |
| Mistrzostwa świata |  Londyn | sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 3:00,04 | |
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce | 3:02,51 |
| Mistrzostwa Europy |  Berlin | bieg na 400 m | półfinał | 45,63 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 2:59,47 | |||
| 2019 | Halowe mistrzostwa Europy | Glasgow | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:06,27 |
| IAAF World Relays |  Jokohama | sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 3:02,70 | |
| Mistrzostwa świata |  Doha | sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 2:58,78 | |
| sztafeta mieszana[1] | 6. miejsce | 3:14,22 | |||
| 2021 | World Athletics Relays |  Chorzów | sztafeta 4 × 400 m | 8. miejsce | 3:10,74 |
| sztafeta mieszana[1] | 4. miejsce | 3:17,92 | |||
| Igrzyska olimpijskie | Tokio | sztafeta mieszana[1] | 5. miejsce | 3:11,51 | |
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata | Belgrad | sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:07,43 (elim.) |
| Mistrzostwa świata | Eugene | bieg na 400 m | półfinał | 45,41 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 2:58,72 | |||
| Mistrzostwa Europy | Monachium | bieg na 400 m | 5. miejsce | 45,39 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 2:59,49 | |||
| 2023 | Halowe mistrzostwa Europy |  Stambuł | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:05,84 |
| I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[2] | Chorzów | bieg na 400 m | 11. miejsce | 45,84 | |
| sztafeta mieszana[1] |  3. miejsce[3] | 3:12,97 | |||
| Mistrzostwa świata |  Budapeszt | bieg na 400 m | półfinał | 45,59 | |
| sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:00,33 | |||
| 2024 | Halowe mistrzostwa świata | Glasgow | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:02,54 |
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
- Bieg na 400 metrów – 45,09 (2023)
- Bieg na 400 metrów (hala) – 46,25 (2015)
4 marca 2018 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Dylan Borlée, Jonathan Borlée, Jonathan Sacoor i Kévin Borlée ustanowiła czasem 3:02,51 halowy rekord kraju na tym dystansie.
7 sierpnia 2021 sztafeta 4 × 400 metrów w składzie Alexander Doom, Jonathan Sacoor, Dylan Borlée i Kévin Borlée ustanowiła czasem 2:57,88 rekord kraju na tym dystansie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Sztafeta mieszana 4 × 400 m.
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła brązowy medal igrzysk europejskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dylan Borlée, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2013-05-05] (ang.).
- Profil zawodnika na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 4 grudnia 2023].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dylan Borlée: „Avec eux, j’en apprends tous les jours” [online], dhnet.be [dostęp 2013-05-05] (fr.).
